ထူးသာ တေယာက္ လူျဖစ္လာခဲ့ရသည့္ ေနရာက ေတာ္ေတာ့္ကို ဆင္းရဲ ႏုံ႕ျခာ သည့္ ေနရာ၊ ဒါေပမဲ့ သူ ေလးငါးႏွစ္သား အထိသာ ေနခဲ့ရေတာ့ သိပ္ မခံစားလိုက္ရ၊ သို႕ေသာ္လည္း ႀကီး မွ သူ ဖတ္လိုက္ရသည့္ ဆရာ ေမာင္ထင္ေရးခဲ့ေသာ ခရီးသြား ေဆာင္းပါး တခု မွာပါသည့္၊ ဆင္းရဲလွ ပါသည္ဟု ေရးသားထားေသာ ေနရာ၊ ေတာင္ကုပ္ေတာင္ၾကားလမ္း ေပၚက ရြာတရြာထင္သည္၊ အဲ ဒီရြာ က ေတာင္ ထူးသာ ကို ေမြးခဲ့သည့္ ရြာေလာက္ ဆင္းရဲ ပါ့မလား ထူးသာ ေတြးမိသည္၊ ဆရာ ေမာင္ထင္ က ေရးခဲ့သည္ မွာ ထိုရြာရွိ လူ မ်ားမွာ စားစရာ ထည့္ဖို႕ ဇလံုခြက္ေယာက္ပင္ မရွိဟု ဆိုသည္၊ အစား ၾကမ္းၾကမ္း ၊ အေျပာၾကမ္းၾကမ္း၊ အေနၾကမ္းၾကမ္း၊ ႏွင့္ ျဖစ္ၿပီး အိပ္ေတာ့သာ ၾကမ္း မရွိ၊ ေျမသား ေပၚမွာ ဖ်ာခင္း အိပ္ရသည္ ဆိုသည္၊ ထူးသာ ကို ေမြးခဲ့သည့္ ရြာကေတာ့ အနီးဆံုးဆိပ္ကမ္း ျမိဳ႕ ေသးေသးေလး ႏွင့္ပင္ ႏွစ္နာရီ သံုးနာရီေလာက္ ပဲ့ေထာင္ ေလွကေလး ျဖင့္ လာရသည့္ ကၽြန္းကေလး ေပၚမွာ ရွိသည္၊ ေသာက္စရာ ခ်ိဳးစရာ ေရ ခ်ိဳ ကို မိုးေရ မွသာရသည္၊ အဝီစိတြင္းလည္း တူးလို႕ မရ၊ ရိုးရိုး ေရတြင္းပင္ မရွိ၊ ပင္လယ္ထဲ မွာ ဆို ေတာ့ ေရငံသာ ထြက္သည္၊ ရြာစပ္က ေရကန္ႀကီး မွာ မိုးတြင္း ဆိုရင္ ျပည့္လွ်ံေန ၿပီး ထိုေရ ကို ပင္ တေႏြလံုး သံုးၾကရသည္၊ ေနာက္တခါ မိုးမရြာမွီ သၾကၤန္ ေလာက္ ဆိုရင္ ထိုေရကန္မွ ေရမွာ ေအာက္ေျခက တထြာေလာက္ပဲ ရွိေတာ့သည္၊ အေရာင္ကလည္း ေရညိွေရာင္ စိမ္းေနေလၿပီ၊ သို႕ ေသာ္ သူတို႕ မွာ ေရြးစရာ မရွိ၊ ထိုေရကို သာ ေသာက္သံုးၾကရသည္၊ ရြာ ထံုးစံ အရ အိမ္သာ ေဆာက္လွ်င္၊ ခိုက္တတ္သည္ ဆိုၿပီး အိမ္သာ မေဆာက္ၾက၊ ေနာက္ေဖး ကို ရြာနားက ေတာ ထဲ သြား ထိုင္ၾကသည္၊ သားငါး ကို ပင္လယ္ထဲ မွ ရၿပီး အသီးအရြက္ ကို ေတာထဲ မွ ရသည္၊ ပိုက္ဆံကို သံုးရမည့္ ေနရာ မရွိ၊ သူတို႕ ရြာသားခ်င္းကေတာ့ ပစၥည္းခ်င္း လဲလွယ္ ၍ သာ အေရာင္း အဝယ္သေဘာမ်ိဳး သံုးၾကသည္။ ထူးသာ ဒါေတြ ကို ဘာလို႕ သိလဲ ဆိုေတာ့ သူ မူလတန္းျပ ဆရာ အျဖစ္ သူ႕ ေမြးရပ္ ရြာကေလး ကို ျပန္ေရာက္လာလို႕သာ သိရျခင္း ျဖစ္ေလသည္၊ သူေမြးၿပီး ေလးငါးႏွစ္သာ ေနခဲ့ရေတာ့ အရင္တုန္းက သူ ဘာမွ မယ္မယ္ရရ မသိခဲ့ရ၊ အခု ေက်ာင္းဆရာ ဘဝျဖင့္၊ အိမ္ေထာင္ေရး လည္း အဆင္ မေျပ ေတာ့ ေရာက္ရာ ေပါက္ရာ သြားခ်င္ေနခ်င္လာခဲ့တာက တေၾကာင္းႏွင့္ ထိုရြာကေလး ကို သတိရလာသည္၊ ငယ္စဥ္ထဲက ျပန္လည္း မေရာက္ပဲ၊ လြတ္လပ္ေနေသာ ထိုေက်ာင္းဆရာ ေနရာကို သူေလွ်ာက္လိုက္ရာ၊ ဘယ္သူမွ မသြားခ်င္ တာနဲ႕ အေတာ္ပဲ ျဖစ္ၿပီး သူ ေရာက္လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေလသည္၊ ျပန္ ေရာက္ကာစက၊ သူကိုယ္တိုင္ပင္ အဲေလာက္ ေက်ာက္ေခတ္နီးပါး လူေနမႈ အဆင့္ ရွိ မည္ လို႕ မထင္ထားေတာ့၊ တအံ့တၾသ ျဖစ္မိေသးသည္။
ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သူ႕ အေနျဖင့္ သူ႕ ေမြးရပ္ ဇာတိ ေလး ကို တတပ္တအားျဖင့္ ဖြံ႕ျဖိဳး တိုးတက္ ေအာင္ လုပ္ေပးရမည့္ လူတေယာက္အျဖစ္ ေရာက္လာရတာကို ၊ ေက်နပ္မိသည္။
တကယ္ေတာ့ ဒီရြာကေလး တည္ရွိေနေသာ ကၽြန္းေလး မွာ ေသးေသးေလး မဟုတ္၊ ဒီကၽြန္းေပၚမွာ ရြာ ၃ရြာရွိသည္၊ အလည္မွာ ေတာင္တလံုးျခားၿပီး ရြာေတြက ကမ္းေျခ ဘက္ေတြမွာ ဖိုခေနာက္ ပံုစံ ရွိေနၾကသည္။
ရဲစခန္း မရွိ၊ ေဆးခန္း မရွိ၊ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက သံုးရြာေပါင္းမွာ တခု ရွိသည္၊ သို႕ရာတြင္ ရီဖို႕ေကာင္း တာက မဆလ ေခတ္ အုပ္ခ်ဴပ္ေရး မို႕၊ ရပ္ကြပ္ေကာင္စီေတာ့ရွိသည္၊ ဥကၠဌ က တရြာ တရားသူႀကီးက တရြာ၊ ပါတီ အတြင္းေရးမႈး ( သူ႕ကိုသူ ပါတီ အတြင္းေရးမူးလို႕ ေျပာတာပါ၊ တကယ္က ဘယ္ေလာက္ အထိစိတ္ထားတဲ့ ပါတီရဲ႕ အစိတ္ကေလး ရဲ႕ အတြင္းေရးမူးလည္း မသိပါဘူး၊ အဟီး ) က တရြာ၊ ဒါေတြ အေသးစိတ္ မ ေရးေတာ့ ပါဘူး ဇာတ္လမ္းနဲ႕ မဆိုင္လို႕၊ ဒါေပမဲ့ ဒီလိုမ်ိဳး ေနရာေတြ ဗမာျပည္ အဲေလ ျမန္မာျပည္ မွာ ရွိေနတယ္ ဆိုတာ တခ်ိဳ႕လူ ေတြ မသိၾကပါဘူး၊ကဲကဲ ရွည္ေနပါၿပီ ဇာတ္လမ္းကိုပဲ သြားရေအာင္၊ ထူးသာ ရဲ႕ ေက်ာင္း ေလးက ဆရာ ဆိုလို႕ ထူးသာပဲ ရွိသည္၊ ထူးသာ ပဲ ေက်ာင္းအုပ္၊ ထူးသာပဲ သူငယ္တန္းက ေလးတန္းအထိ၊ ေက်ာင္းဆရာ ၊ ထူးသာပဲ ေက်ာင္းေစာင့္၊ ျဖစ္သည္၊ သန္႕ရွင္းေရး သမားေတြက ေက်ာင္းသားေတြ၊ သူတို႕ ကို အလွည့္က် လုပ္ခိုင္းရသည္၊ ေက်ာင္းက လည္း ၃ရြာေပါင္း မွ တေက်ာင္း ဆိုေတာ့ တျခား ႏွစ္ရြာက ေက်ာင္းသား ေတြ သူတို႕ ရြာစီကို လာတက္ၾကရသည္။ ေက်ာင္း ဝတ္စံုဆိုတာ အသာထား တခ်ိဳ႕ ေတြ အင္းက်ီေတာင္ မရွိၾက၊ အိမ္မွာလည္း မဝတ္ ေက်ာင္းလာလည္း မဝတ္ၾကေပ၊ ေနာက္ေတာ့ ထူးသာ ျမိဳ႕တက္သည့္ အခ်ိန္နဲ႕ ႀကံဳရင္ အလွဴခံလာ၊ အေဟာင္းေလး ေတြ ဖ်ာပံုထည္ေတြ ဝယ္လာေပးၿပီး ဝတ္ခိုင္းရသည္၊ ေက်ာင္းကို အင္းက်ီ မပါပဲ မလာရ ဆိုလွ်င္လည္း လာၾကမွာ မဟုတ္၊ ေက်ာင္းလာဖို႕ ကို အတင္းတိုက္တြန္း အားေပး၊ ေဖ်ာင္းဖ် ရသည္၊ ဟင္း ဆက္ေျပာေနမိျပန္ၿပီ။အဓိက ေျပာခ်င္တာက အမ်ိဳးသမီးေတြေတာင္ အဝတ္အစား ေလာက္ေလာက္ငွငွ မရွိၾက၊ အပ်ိဳ အရြယ္ေလး ေတြ ေတာင္ တထည္ ႏြမ္းႏြမ္း ကို အျမဲတမ္း ဝတ္ေနတာ ေတြ႕ရသည္၊ လူဦးေရလည္း သံုးရြာေပါင္းေတာင္ မွ သိပ္မ်ားမ်ား စားစားေတာ့ မရွိပါ၊ ခေလး အေမ ေတြ ဆို ပိုေတာင္ ဆိုးေသးသည္၊ အျမဲ လို ထမိန္ရင္လွ်ားနဲ႕ သာေနၾကသည္၊ တခါတေလ ကေလး ႏိူ႕တိုက္လွ်င္ ထမိန္ကို ဒီအတိုင္း ေျဖခ်ၿပီးႏိူ႕ ႀကီးတန္းလန္း ႏွင့္ လူေရွ႕ မေရွာင္ ဘာမေရွာင္ ၊ ေရာက္ကာစ ထူးသာ မေနတတ္၊ မ်က္ႏွာကို တဘက္လြဲ ပစ္လိုက္ရသည္၊ ေနာက္ ျမိဳ႕က ေရာက္ကာစ တုန္းက ဒီကႊန္းေပၚက လူေတြ ကို ၾကည့္ရတာ ညစ္ထပ္ထပ္နဲ႕ ေနေလာင္ထားတဲ့ အသား အရည္ မို႕ သူ႕ မွာ ဘာမွ စိတ္မလာ၊ သနားတာပဲ ရွိသည္၊ စိတ္ထဲ ရွိတဲ့ အတိုင္း ေျပာရရင္ ရြံေတာင္ ရြံ မိသည္၊ ဒါေပမဲ့ ေနတာ ၾကာတာနဲ႕ အမွ် သူ မ်က္ေစ့ယဥ္လာသည္၊ အပ်ိဳမေလး ေတြ တခ်ိဳ႕ မ်က္ႏွာ ေခ်ာတာေလး ေတြ၊ ကိုယ္လံုးကိုယ္ေပါက္ ေတာင့္တာေလး ေတြ သတိထားမိလာသည္၊ ခေလး အေမ ေတြထဲ မွာလည္း တခ်ိဳ႕ ႏိူ႕ေတြက ခ်က္နားေလာက္ တြဲက် ေနတာေတြ ရွိသလို၊ ထန္းသီးလံုး ေတြ လို တင္းရင္း လံုးေဖါင္းေနတာ ေတြလည္း ေတြ႕လာရသည္၊ ေျခေတြ လက္ေတြက ခပ္ညိဳညိဳေပမဲ့ အတြင္းသား ေတြက်ေတာ့ အဝင္းသား လားဟု ေတြးမိေသးသည္။သူကို္ယ္တိုင္လည္း လိင္ကိစၥ နဲ႕ ျပတ္ေနရတာ လ နဲ႕ ခ်ီလာၿပီ ဆိုေတာ့ ေသြးသားက လည္း ေတာင္းတ လာခဲ့ၿပီ မဟုတ္လား။
အခု သူေန ေနတဲ့ အိမ္က ပါတီ အတြင္းေရးမႈး ကိုဦးေစာသာ ရဲ႕ အိမ္မွာ၊ ကိုဦးေစာသာ က ဘာမွ မယ္မယ္ရရ လုပ္တာ မရွိ၊ တခါတေလ ပိုက္ကြန္ေလး ဆြဲ ထြက္သြားၿပီး ငါးပုဇြန္၊ ခရု ႀကံဳရာ ေကာက္လာသည္၊ သူ႕ အိမ္ရွင္မ မေစာျမ ကို ခ်က္ခိုင္းသည္၊ အိမ္မွာ ႏြားအႀကီး ၃ေကာင္ႏွင့္ ႏြားေပါက္ ေလး တေကာင္ ရွိသည္၊ သမီး အပ်ိုေပါက္မေလး အသက္ ဆယ္ေျခာက္ႏွစ္ေလာက္ ရွိမဲ့ ေအးျမသာ က ႏြားေက်ာင္းသည့္ အလုပ္လုပ္သည္၊ အိမ္ကလည္း ဒီက ထံုးစံ အတိုင္း အခန္းေတြ တံခါးေတြ ဘာမွ မရွိ၊ တိုင္ေတြကေတာ့ ေတာထဲက အလကားရ တဲ့ ပ်ဥ္းကတိုးလို တိုင္လံုးႀကီးေတြ နဲ႕ ေမ်ာတိုင္ေတြနဲ႕ ေဆာက္ထားတာ၊ အမိုးက ဓနိ၊ အကာက ဝါးထရံ၊ အိမ္ ေရွ႕ခန္းက ထူးသာ ကို ေပးထားၿပီး ဝါးထရံတကန္႕ နဲ႕ ကိုဦးေစာသာ တို႕ လင္မယား အိပ္သည္၊ ေနာက္ ဝါးထရံတကန္႕ ျခားကာ ေအးျမသာ အိပ္သည္၊ ေနာက္ ဝါးထရံ တကန္႕ ကာၿပီး ေတာ့ မီးဖိုေခ်ာင္ ျဖစ္သည္၊ အိမ္ေရွ႕ မွာ ဝရံတာ လိုမ်ိဳး အဆင့္ကေလး တခု ရွိသည္ လက္ရမ္းေတြ ဘာေတြ ေတာ့ မရွိ ဟင္းလင္းႀကီး ျဖစ္သည္၊ အဲဒီမွာ ဝါးနဲ႕ လုပ္ထားေသာ ပက္လက္ကုလားထိုင္ တလံုးရွိသည္၊ ေက်ာင္း ခ်ိန္ၿပီး လို႕ ေရမိုးခ်ိဳး ၿပီးခ်ိန္ ဆိုရင္ ထူးသာ အဲဒီ ပက္လက္ကုလားထိုင္မွာ ထိုင္ ေလ့ရွိၿပီး ေက်ာင္းသားေလး တေယာက္ ကို သူ ပိုက္ဆံေပးကာ ဝယ္ခိုင္းထားေသာ ဓနိရည္ ကို စုပ္ ဇိမ္ခံေလ့ရွိသည္၊
ေအးျမသာ က ညေနဆိုရင္ႏြားေက်ာင္း ျပန္လာ ရြံ႕ေတြဗြက္ေတြနဲ႕ ေပလူးၿပီး၊ ႏြားေတြကို အိမ္ေဘးက တင္းကုတ္မွာထည့္၊ ေရပံုးေလး ဆြဲထြက္သြားကာ ေရကန္သို႕ သြား ေရေလာင္းခ်ိဳး ၿပီး ျပန္လာသည္၊ ထံုစံ အတိုင္း အင္းက်ီ ထမိန္ မခၽြတ္ပဲ ေခါင္းေပၚက ေရေလာင္းခ်ျခင္းသာ၊ ၿပီးေတာ့ ထမိန္စ ကို ေပါင္လည္ေလာက္ တင္ စု ညွစ္ၿပီး အိမ္ျပန္လာ။ အိမ္ေရာက္မွ အိမ္က ထမိန္တထည္ အင္းက်ီတထည္ ေျပာင္းဝတ္ ၿပီး ေရစိုေတြကို ညွစ္ကာ တန္းမွာ လွန္းထားခဲ့သည္၊ ေနာက္ေန႕ ထမင္း စားၿပီး ( လို႕ ထင္တာပဲ အခု ျပန္စဥ္းစားလိုက္ေတာ့ ဘယ္အခ်ိန္ထြက္သြားတတ္ မွန္း မမွတ္မိေတာ့ဘူး ) အဲဒီလွန္းထားတဲ့ အဝတ္ေတြ ျပန္ဝတ္ၿပီး ႏြားေတြ နဲ႕ ထြက္သြား လိုက္တာ ညေနထိပဲ၊ ေနာက္ ျပန္လာ ေရခ်ိဳး ၊ အဲဒီ သံသရာက ေန႕တိုင္း အခ်ိန္မွန္ပဲေလ၊ ေအးျမသာ ေရခ်ိဳးၿပီး ျပန္လာတဲ့ အခ်ိန္ ဆိုရင္ သူက ပက္လက္ကုလားထိုင္ မွာ ျဖစ္ေနၿပီ၊ သူ႕ ေသြးသား ေတြ ေတာင္းတ လာတဲ့ အခ်ိန္ မွာ ေအးျမသာ ကို စသတိျပဳ မိလာတယ္၊ တကိုယ္လံုး အဝတ္ေတြ ေရစိုနဲ႕ ဆိုေတာ့ သူ႕ အပ်ိဳေဘာ္ဝင္စ ကိုယ္လံုး တစ္တစ္ ေလး မွာ အဝတ္ေတြက ကိုယ္လံုးေပၚ ကပ္လို႕၊ လံုးက်စ္ၿပီး ကားကားေလး ေနတဲ့ ဖင္လံုးေလး ႏွစ္လံုးက ေရစို ထမိန္ကို ကပ္ေနလို႕ တဘက္တလံုးစီ တုန္ကနဲ တုန္ကနဲ ျဖစ္ေအာင္ လႈပ္ရမ္း သြား ေနတာကို စိတ္လႈပ္ရွားစရာ ေတြ႕ရတယ္၊ အေပၚပိုင္းက ႏိူ႕ေလး ေတြကေတာ့ သိပ္ႀကီး ပံု မရေပမဲ့ မို႕မို႕ ေဖါင္းေဖါင္းေလး နဲ႕ လက္တအုပ္စာေလး ေတြ ျမင္ေနရ ၿပီေလ၊ ပက္လက္ကုလားထိုင္ ေပၚထိုင္ မ်က္ေစ့ေလး ေမွးၾကည့္ရင္း က လီးေတာင္ေနရတာ က ဆရာထူးသာေပါ့။
ထူးသာ တေယာက္ ဇရက္မင္း စည္းဇိမ္ ခံရင္း၊ ေအးျမသာ ေလးကို စိတ္ထဲက ပစ္မွားမိေနရင္းက သူ႕ ရဲ႕ စိတ္ ေတြက အတိတ္က အျဖစ္ အပ်က္ေတြကို တစစီ ျပန္ေတြး မိေနေလေတာ့သည္။
ထူးသာ ကို ေမြး ၿပီး ငါးႏွစ္သား ေလာက္မွာပဲ သူ႕မိဘ ႏွစ္ပါးလံုး ပင္လယ္ျပင္မွာ ေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ့ရသည္၊ မိဘမဲ့ သူ႕ကို ကမ္းစပ္ျမိဳ႕ ကေလး မွာေနတဲ့ ခေလး မရွိ တဲ့ လင္မယား ႏွစ္ေယာက္က တဆင့္စကား တဆင့္ၾကား လို႕ ေခၚသြားၿပီး ေမြးစားခဲ့ၾကတယ္၊ အဲဒါေၾကာင့္ သူ႕ ခမ်ာ ေက်ာင္းေနခြင့္ရခဲ့ ရွာတယ္၊ သူ႕ ေမြးစား အေမ နဲ႕ အေဖက သူတို႕ ျမိဳ႕ကေလး က ေစ်းရံု ထဲ မွာ ပိတ္စ ေတြ အထည္ေတြ ေရာင္းတယ္၊ ဆိုေတာ့ သူလည္း တတပ္တအား ကူညီ လုပ္ေပးရပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ သူတို႕ က သူ႕ကို သား အရင္း လို သေဘာထားၿပီး သိပ္မလုပ္ေစပဲ ေက်ာင္းကို သာ မွန္မွန္တက္ ၿပီး စာကို ႀကိဳးစား သင္ ေစသည္၊၊ အဲဒါေၾကာင့္ ထူးသာ က ေန႕လည္ ေန႕ခင္း ဘက္ ေက်ာင္း မရွိတဲ့ ေန႕ေတြ ဆိုရင္ အိမ္မွာ တေယာက္ထည္း ရွိေနတတ္သည္။
ထူးသာ ရဲ႕ လိင္ကိစၥ လက္ေတြ႕ အေတြ႕ အႀကံဳက ေစာသည္ပဲ ေခၚရမလား ထူးသာ ကိုးတန္း ေလာက္မွာ စသည္၊ ထူးသာက ၈တန္း ေလာက္မွာ စၿပီး ဂြင္းတိုက္ တတ္ေနၿပီ၊ သူတို႕ အတန္းထဲ က ေကာင္မေလး ေတြ ထဲ မွာ သူတို႕ ထက္ နည္းနည္း ႀကီးသည့္ ေကာင္မေလး ေတြ ရဲ႕ ထမိန္တိုတို ဝတ္လို႕ ေပၚတဲ့ ေျခသလံုးသား ေတြကို ၾကည့္ၿပီး သူ႕ စိတ္ထဲ တမ်ိဳး ျဖစ္ျဖစ္ေနတတ္သည္၊ သူ႕ ငယ္ပါကလည္း မာေနၿပီး အျမဲ ေသးေပါက္ ခ်င္သလိုလို ျဖစ္ေနတတ္သည္၊ ဘာလို႕ မွန္း မသိ၊ အိပ္ယာထဲ ေရာက္ရင္လည္း သူ႕ ငယ္ပါေလးကို ကိုင္ေနမိတတ္သည္၊
ေနာက္ သူက စာအုပ္ေတြ လည္း အမ်ားႀကီး ဖတ္ေနၿပီ၊ စာအုပ္ အထူႀကီးေတြကို ဖတ္ရ မွာ မပ်င္း၊ မဟာ တို႕ ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္းတို႕၊ အေရွ႕က ေနဝန္းထြက္သည့္ ပမာတို႕၊ အထူးသျဖင့္ ဟိုကိစၥ ေတြ ဒီကိစၥ ေတြ ပါလာ ရင္ သူ႕ငယ္ပါေလး ကို ဖိပြတ္ မိတတ္သည္၊ တေန႕ေတာ့ သူ႕ အတန္းေဖၚ အိမ္ခ်င္းကပ္ရက္က ေက်ာ္လွ တေယာက္ စာအုပ္ႏြမ္းႏြမ္းေလး တအုပ္ ယူလာသည္၊ စာအုပ္ နာမည္က ေမာင္ေမာင္ကိုးတဲ့၊ အဲဒါ သူ႕ ပထမဦးဆံုး ဖတ္ဖူးတဲ့ ဗမာေအာစာအုပ္ ျဖစ္ေလသည္၊ စာအုပ္ဖတ္ရင္း သူ႕ငယ္ပါ ယားလာ၍ အတင္း ဖိပြတ္လိုက္ရာ သူ႕ တကိုယ္လံုး အေၾကာဆြဲ သလို တထြန္႕ထြန္႕ ျဖစ္သြားၿပီး ငယ္ပါ ေလး မွ လည္း အရည္ေတြ ပုဆိုးထဲ ကို တျဖြတ္ျဖြတ္ ပန္းထြက္ကုန္၏၊ ပထမေတာ့ သူလန္႕သြား၏၊ သူ႕ ကိုယ္သူ မထိန္းႏိူင္ေတာ့ ဘဲ ေသးေပါက္ခ်လိုက္ မိသည္ဟု သူထင္သြား၏၊ ေနာက္ေတာ့ ေက်ာ္လွ ႏွင့္ ေျပာမိ ဆိုမိ ေတာ့ မွ သေဘာေပါက္ သြား၏၊ အဲဒီက စၿပီး ဂြင္းတိုက္ တတ္လာ၏၊ အစပိုင္း က ဂြင္းတိုက္ ဖို႕ ကို ဘာမွ သိပ္စဥ္း စား စရာ မလို၊ အတန္းထဲ မွ ေကာင္မေလး ေတြ ေျခသလံုးေပၚတာေတြ၊ ရင္အုံေလး ေတြ ေဖါင္းေနတာ ေတြ၊ စဥ္းစား လိုက္တာနဲ႕ ၿပီးသည္၊ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ နည္းနည္း ၾကာလာသည္၊ ရုပ္ရွင္မင္းသမီးေတြ၊ ေနာက္ အရြယ္ေရာက္ၿပီး မိန္းမေတြ၏ ေတာင့္တင္း ဖြံ႕ထြားလွေသာ ကိုယ္ခႏၶာ အဖုအထစ္ ေတြကို မွန္းသည္၊ ေနာက္ ႏိူင္ငံျခားက မိန္းမ ကုိယ္လံုးတီး ပံု ပါသည့္ စာအုပ္ေတြ သူငယ္ခ်င္း အခ်င္းခ်င္း ေတြ ဆီက ငွားၾကည့္ၿပီး ဂြင္းထုတတ္လာသည္။ကိုးတန္း ေရာက္ေတာ့ မွ တကယ့္လက္ေတြ႕ လူပ်ိဳရည္ ပ်က္ခဲ့ရသည္၊ သူ႕ကို ရွင္ျပဳေပးလိုက္တာက သူ႕သူငယ္ခ်င္း ေက်ာ္လွ ရဲ႕ အေမ ေဒၚျမခိုင္၊ ေဒၚျမခိုင္ က လင္ဆံုးၿပီး ကေလး တေယာက္နဲ႕ မုဆိုးမ၊ ေကာ္ပိုေရးရွင္း တခု မွာ စာေရးမ လုပ္ေနသည္၊ သူ႕ေယာက္က်ား ကလည္း အဲ ဒီ မွာပဲ လုပ္ခဲ့တာ ၊ ေယာက္က်ား လုပ္ခဲ့တဲ့ ေနရာက ၾကားေပါက္ ကေလး ေတြ ရွိေတာ့ သူတို႕ မွာ ေခ်ာင္လည္ခဲ့သည္၊ သို႕ေသာ္လည္း ေယာက္က်ားမွာ၊ အေသာက္အစား အေပ်ာ္အပါး မက္ လို႕ ၊ ၾကာၾကာမခံလိုက္၊ ေရာဂါေပါင္းစံုရွိရသည့္ အထဲ၊ အေသာက္အစား မေလွ်ာ့လို႕ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႕ ေရွာသြားရရွာသည္။အခုေတာ့ သူ႕ခမ်ာ သားတေယာက္နဲ႕ ရုန္းကန္ ေနရရွာသည္၊ အသက္ကလည္း ၃၅ ေလာက္သာ ရွိေသးေတာ့ ေသြးသား အဆူျဖိဳးဆံုး အခ်ိန္၊ ဒါေပမဲ့ မုဆိုးမ ခေလး တေယာက္ အေမ ဆိုေတာ့ ဘယ္သူမွ အတည္ တက် မႀကံခ်င္ ၾက၊ သူကိုယ္တိုင္ကေတာ့ အားကိုး ေလး တခု နဲ႕ အတည္ယူမဲ့ လူ ရွိရင္ တပင္ထူခ်င္ ခဲ့တယ္၊ အဲဒါနဲ႕ အပရိက သူ႕ ကို ေက်ာရရံု ကပ္တဲ့ ေကာင္ေတြ ကို လက္မခံဘူး၊ ပထုတ္ ပစ္တယ္၊ ဒါေပမဲ့ ေသြးသား ေတာင္းတ မႈ ကိုေတာ့ မလြန္ဆန္ ႏိူင္ဘူး မဟုတ္လား၊ အဲဒါနဲ႕ သူ႕ အိမ္လာလာ ေဆာ့ေနတဲ့ သား သူငယ္ခ်င္း ထူးသာ ေပၚ မ်က္ေစ့ ေရာက္သြားရတာေပါ့၊ ထူးသာ ကလည္း ကိုးတန္း ေပမဲ့ လူက ထြားထြားက်ိဳင္းက်ိဳင္း ေလး ျဖစ္ေနၿပီ၊ ေနာက္ ၿပီး မ်က္လံုးေတြက မရိုးသားေတာ့ဘူး၊ သူ႕ ေျခသလံုးေတြ ၊ ဖင္ေတြကို ၾကည့္တဲ့ အၾကည့္က သိတယ္ေလ၊ ျမခိုင္ အဖို႕က ဒါေတြ သေဘာေပါက္ၿပီးသား၊ ေကာင္ေလး ကလည္း တမ်ိဳးေတာ့ ဆြဲေဆာင္မႈ ရွိသလိုပဲ၊ ကိုယ့္အိမ္တြင္း ထဲ မွာ ဆိုေတာ့ ခိုးစားလို႕လည္းေကာင္းတယ္ေလ၊ ေနာက္ အျပင္မွာ အတည္ႀကံမဲ့ ေကာင္ေတြ႕ရင္ ဖမ္းခ်ိတ္လိုက္ရံုပဲ ေလ၊ အဲလို အေတြး လည္း ဝင္လာေရာ မျမခိုင္ တေယာက္ ထူးသာ ကို ျဖားေယာင္းမႈ ေတြ စေတာ့တာပဲ၊ ေက်ာ္လွ မရွိတဲ့ အခ်ိန္၊ ႏွိပ္ခိုင္းတာတို႕၊ ပြတ္သီးပြတ္သတ္ လုပ္တာတို႕ လုပ္ေပးေတာ့ ထူးသာ တေယာက္ လည္း ဘယ္ခံႏိူင္မလဲ ဟိုမုန္းၾကြခ်ိန္ေလ၊ မျမခိုင္ အိမ္မွာ ရွိတတ္တဲ့ အခ်ိန္ ဆို အေၾကာင္းတခုခု ရွာၿပီး ေရာက္လာတတ္သည္။ အိမ္မွာ ေနရင္း မျမခိုင္ အတြင္းခံ မပါပဲ ထမိန္ပါးပါး ႏွင့္ ကပိုကသီ ေနရင္ တခုခု ျမင္ရ ႏိုးႏွင့္ ထူးသာ တေယာက္ မ်က္ေျခမျပတ္ ၾကည့္ရွာသည္။
တေန႕ ေတာ့ ရံုးပိတ္ေက်ာင္းပိတ္ရက္ ေန႕လည္၊ ခင္း ေက်ာ္လွ က သူ႕ ဦးေလး ေတြနဲ႕ နယ္ ကို လိုက္သြား၊ ထူးသာ လည္း အိမ္ကို ေရာက္လာတဲ့ အခ်ိန္ ဆိုေတာ့၊ မျမခိုင္ ျမဴဆြယ္ဖို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္၊ ထံုးစံ အတိုင္း နယ္ျမိဳ႕ေလး ရဲ႕ ေန႕လည္ ေန႕ခင္းက ေျခာက္ကပ္ တိတ္ဆိပ္ လို႕ ပ်င္းစရာေကာင္းကေကာင္း၊ အိမ္ေရွ႕ခန္းမွာ ထူးသာက ေက်ာ္လွ ငွားထားတဲ့ စာအုပ္တအုပ္ကို ေကာက္လွန္ဖတ္ေနတယ္၊ မျမခိုင္ က ထူးသာ ေရွ႕ နားမွာ ထိုင္ ၿပီး စာအုပ္တအုပ္ဖတ္ေနတယ္၊ ေနာက္ မျမခိုင္က ေျခေထာက္တဖက္ကို ခံုေပၚတင္ၿပီး ထမိန္ေအာက္စ ကို မသိမသာ လြတ္ထားလိုက္တယ္၊ စာအုပ္ ဖတ္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ၿပီး တခ်ိန္လံုး မျမခိုင္ကိုေခ်ာင္းေနတဲ့ ထူးသာ မ်က္လံုး ျပဴးသြားတယ္၊ ဝင္းေနတဲ့ ေပါင္ အတြင္းသား ေတြကို ေတြ႕လိုက္ရတာကိုး၊ ထူးသာ ဟန္ မေဆာင္ ႏိူင္ေတာ့ စာအုပ္ေပၚၾကည့္တာကနည္းနည္း မျမခိုင္ ေအာက္စလြတ္ ေနတာကို ၾကည့္တာက မ်ားမ်ား ျဖစ္ေန ရသည္၊ မျမခိုင္ က ေတြး သည္ ဒီေကာင္ေလး ဘာမွ လုပ္ဖူးပံုလည္း မရ ဘူး သူ စတာ ေစာင့္ေနလို႕ေတာ့ မရဘူး ဒီလို လြတ္လြတ္ လတ္လတ္ ႀကံဳရဖို႕ကလည္း တခါတေလမွ ရတာ၊ ငါပဲ အရင္ လႈပ္ရွားမွ ရ မွာပဲ လို႕ ေတြးလိုက္သည္။….ဟဲ့ ထူးသာ ဘာၾကည့္ ေနတာလဲ…
…ဟို..ဘာဘာ..မွ မၾကည့္ပါဘူး..ေဒၚေလး ရဲ႕…
…..ေအာင္ မယ္ ငါ မသိဘူး မ်ား မွတ္ေနလား..နင္ ငါ့ ေပါင္ေတြကို ၾကည့္ေနတာ မဟုတ္လား…
…အမွတ္ တမဲ့ မို႕ ပါ ေဒၚေလး ရယ္..တမင္ ေခ်ာင္းတာ မဟုတ္ပါဘူး…
…နင္ မိန္းမ ေတြကို ကိုယ္လံုးတီး မျမင္ ဖူးဘူးလား…
….ဟာ..ေဒၚေလး ကလည္း ဘာေတြ ေရွာက္ေျပာေနတာလည္း..
…ငါ အေကာင္းေမးေနတာ…ငါေမးတာ ေျဖစမ္းပါ..
ထူးသာ က မျမခိုင္မ်က္ႏွာ အေန အထားက စိတ္ဆိုးတဲ့ ပံုလည္း မျပ ေတာ့ ၊ သူတို႕ ေယာက္က်ားေလး ခ်င္း ေျပာေလ့ရွိေသာ၊ ဒီေကာင္မ ႀကီး ထန္ေနၿပီ ဆိုတဲ့ စကားလို၊ မ်ား မျမခိုင္ တေယာက္ ႏွာထ ေနၿပီ လို႕ ေတြးလိုက္မိသည္၊ သို႕ ေသာ္လည္း အေတြ႕ အႀကံဳ မရွိသူ မို႕ ဘာမွ မလုပ္ရဲ ၊ မျမခိုင္ လႊတ္ေပးထားေသာ ထမိန္စ ေအာက္က ေပါင္တြင္းသား ေတြကို ပဲ ၾကည့္ ရင္း တံေတြး ေတြ ၿမိဳခ်ရင္းက၊
…တခါမွ မျမင္ဘူး ေသးပါဘူး ေဒၚေလးရဲ႕….
…ဒါဆို နင္ဘယ္သူ႕ မွ မေျပာပါဘူးလို႕ ဂတိေပးရင္ ငါျပမယ္..
…တကယ္လား ေဒၚေလး ..က်ေနာ္ ဂတိေပးပါတယ္၊ က်ိန္ဆိုလည္း က်ိန္ပါ့မယ္…
..အင္း ဒါဆိုလာ ငါ့အခန္းထဲ ကို…
ထူးသာတေယာက္ ဘယ္လို အခန္းထဲ ေရာက္သြားမွန္းေတာင္ မသိလိုက္ပါ၊ သူမွတ္မိ သေလာက္ကေတာ့ မျမခိုင္ တေယာက္ ထမိန္ရင္လွ်ားနဲ႕ ကုတင္ေပၚ မွာ ပက္လက္လွဲ ေနရာက သူက ကုတင္ေပၚမွာ ထိုင္လို႕၊ မျမခိုင္ ရဲ႕ ေျဖခ်လိုက္တဲ့ ထမိန္ေအာက္ က ေဖါင္းၾကြ ေနတဲ့ ႏိူ႕လံုးႀကီးေတြ၊ ႏို႕သီးေခါင္း ညိဳညိဳ တုတ္တုတ္ ႀကီးေတြ၊ ထူးသာ တေယာက္ ျမင္တာနဲ႕ ပင္ လံုခ်ည္ထဲ သုတ္က ထြက္ခ်င္ သြားသည္။ မျမခိုင္က နင္ကိုင္ခ်င္ ကိုင္ၾကည့္ေလ ဆိုေတာ့ ထူးသာ တေယာက္ အငမ္းမရ ႏိူ႕ႀကီး ႏွစ္လံုးကို သူ႕လက္ႏွစ္ဘက္နဲ႕ ဆုပ္ႏွယ္ၿပီး အားရပါးရကိုင္၊ ေနာက္ေတာ့ ႏို႕ႀကီးေတြကို ကုန္းစုပ္ေတာ့တာေပါ့၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ မျမခိုင္ရဲ႕ လက္ က ထူးသာ လံုခ်ည္ေပၚကေနပဲ ထူးသာရဲ႕ ေထာင္မတ္ေနတဲ့ လီးကို ဆုပ္ကိုင္ ၿပီး တခ်က္ႏွစ္ခ်က္ ေဆာင့္လိုက္တာ၊ ထူးသာ ခမ်ာ တြန္႕ကနဲ တြန္႕ ကနဲ နဲ႕ သုတ္ရည္ေတြ လံုခ်ည္ထဲ ပန္းထည့္ၿပီး ၿပီးသြား ေတာ့ တာပါပဲ။
ထူးသာ ခမ်ာ၊ သူ႕လီးႀကီး ေပ်ာ့သြားေတာ့ စိတ္ပ်က္ သြားတယ္၊ မျမခိုင္ မ်ား စိတ္ဆိုးသြားမလားေပါ့၊ မျမခိုင္က ေမွ်ာ္လင္ၿပီးသားပဲ၊ ဘာမွ မေျပာဘူး၊ ထူးသာကို သူ႕ ႏိူ႕ေတြ ဆက္စို႕ ခိုင္းတယ္ ေနာက္ေတာ့၊ သူ႕ ထမိန္ကို လည္း ကန္ထုတ္ ၿပီး ခၽြတ္ပစ္လိုက္တယ္၊ ထူးသာတေယာက္ သူေခ်ာင္းေခ်ာင္းၿပီး ခိုးၾကည့္ေနခဲ့ရတဲ့ ေပါင္လံုး ႀကီးေတြ ေဖြးကနဲ ေပၚလာၿပီး ေပါင္ခြဆံု က အေမြးနက္နက္ ေတြ ဖံုးေနတဲ့ အဖုတ္ႀကီး ကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့၊ လီးက ခ်က္ျခင္း ျပန္မာတက္လာခဲ့ရပါတယ္၊ မျမခိုင္က ထူးသာရဲ႕ လက္ ကို ဆြဲယူၿပီး သူ႕ အဖုတ္ေပၚတင္ေပး လိုက္ေတာ့ ထူးသာ လက္ေတြက ဘာရယ္မသိ အေမႊးေတြကို ဖြရင္း စိုစြတ္ေနတဲ့ အဖုတ္ ဝ ကို သြားႏိူက္မိ တယ္၊ ထူးသာက သူ႕လက္ေခ်ာင္းထိပ္ကေလး ေတြနဲ႕ အဖုတ္ႏူတ္ခမ္းသားေလး ေတြကို ေလွ်ာက္ပြတ္ ေပးေနေတာ့ မျမခိုင္ မ်က္လံုးေလး ေတြ ေမွးၿပီး ပါးစပ္က ျငီးသံေလး ေတြ ထြက္လာတယ္၊ ေနာက္ေတာ့ ထူးသာ ပုဆိုးကို ဆြဲခၽြတ္လိုက္ၿပီး သူ႕ကိုယ္ေပၚကို လိမ့္တက္ ခိုင္းလိုက္တယ္၊ မျမခိုင္က သူ႕ေပါင္ႀကီး ႏွစ္လံုးကို ကားလို႕၊ သူ႕ေပါင္ ႏွစ္လံုးၾကား ေမွာက္ရက္ ျဖစ္ေနတဲ့ ထူးသာရဲ႕ လီးႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး သူ႕ အဖုတ္ဝ မွာေတ့ေပးလိုက္တယ္၊ ထူးသာလည္း သူ႕ဖင္ ကိုေကာ့ၿပီးေတာ့ ထိုးထည့္လိုက္တာ သူ႕လီးႀကီးက စိုစိုစြတ္စြတ္ နဲ႕ အတြင္းထဲ မွာ ေႏြးေနတဲ့ အဖုတ္ထဲကို ေျဖးေျဖး ခ်င္း ဝင္သြားခဲ့တယ္၊ မျမခိုင္ က ကေလး တေယာက္ အေမ ျဖစ္တာရယ္၊ အရမ္းကို စိတ္ထ ေနၿပီ မို႕ ရြဲေနတဲ့ အရည္ေတြ ရယ္ေၾကာင့္ ထူးသာ လီးႀကီးက ေလ်ာေလ်ာရူရူ ဝင္သြားခဲ့ေပမဲ့၊ထူးသာ လီးႀကီးက တကယ္ေတာ့ လူႀကီး စံခ်ိန္မွီေနပါၿပီ၊ မျမခိုင္ အဖို႕ကလည္း ႏွာအတင္းထ ေနတဲ့ အခ်ိန္ ဆိုေတာ့ သူ႕ အဖုတ္နံရံတေလွ်ာက္ ထိုးဝင္လာတဲ့ ထူးသာ ဒစ္ႀကီးက သူ႕ တကိုယ္လံုးကို ၾကက္သီး တျဖန္းျဖန္း ထလာေအာင္ ေကာင္းသြားရပါတယ္၊ ေနာက္ေတာ့ သဘာဝ အေလွ်ာက္ အလုိလို ျဖစ္သြားတဲ့ သေဘာအတိုင္း ထူးသာက အေပၚက ဖိဖိ ေဆာင့္တာကို မျမခိုင္တေယာက္ ေအာက္က ေကာ့ကာေကာ့ကာ နဲ႕ အတိုင္ အေဖါက္ ညီညီ လိုးပြဲ စပါေတာ့တယ္၊ ထူးသာ အဖို႕ ပထမ တခ်ီ လံုခ်ည္ထဲ မွာ ထြက္သြားရလို႕ ဒီတေခါက္က ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာေလး ကို ဆြဲ ႏိူင္ခဲ့ပါတယ္၊ မျမခိုင္ရဲ႕ ကုတင္ တိုင္ေတြ ေတာင္ လႈပ္ခါရမ္းေန ရေအာင္ အားပါပါ နဲ႕ ေဆာင့္ပစ္လိုက္ပါတယ္၊ ထူးသာၿပီးသြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ ပူေႏြးတဲ့ သုတ္ရည္ေတြ သူ႕ ေစာက္ေခါင္းထဲ ပန္းထည့္လိုက္တာ နဲ႕ မျမခိုင္လည္း ကာမ စည္းဇိမ္ အထြတ္ထိတ္ ကို ေရာက္ခဲ့ရပါတယ္၊ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ တေယာက္နဲ႕ တေယာက္ ဖက္ကာ နားေနရင္း မျမခိုင္က ထူးသာရဲ႕ နဖူးျပင္ကို ရႊတ္ကနဲ နမ္းလိုက္ၿပီး၊
..ထူးသာ ..သား …ေဒၚေလး နဲ႕ ဒီလို ေနတာ ဘယ္သူ မွ ေရွာက္ မေျပာရဘူးေနာ္…
..ဟာေဒၚေလးကလည္း က်ေနာ္ ဒီေလာက္ေတာ့ မအ ပါဘူးဗ်ာ…
….နင္..မိန္းမ တခါမွ မလုပ္ဖူးဘူး ဆိုတာ ေရာ တကယ္လား…
…ဟုတ္ပါတယ္ ေဒၚေလးရ ဒါ ပထမဆံုး အခါပဲ က်ေနာ္ လုပ္ဖူးတာ..
…အမေလး ပထမ ဆံုး အခါမို႕ ပဲ လုပ္မ်ားသာ လုပ္ဖူးရင္ ငါေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ခံရမွာပဲ အဟင့္…
ညွတုတု အမူအရာေလးနဲ႕ သူ႕ကို ပိုိပုိသာသာေလး ေျမွာက္ေျပာလိုက္တဲ့ မျမခိုင္ေၾကာင့္ လူပ်ိဳရိုင္း ထူးသာ ရဲ႕ လီးႀကီး က ေဒါင္ကနဲ ျပန္မာ လာရပါေတာ့တယ္၊
…..ဆရာ ..ထမင္းစားရေအာင္…..
ရုတ္တရက္ အနား ကပ္ေျပာလိုက္တဲ့ ေအးျမသာ ရဲ႕ အသံေလးေၾကာင့္ အေတြးထဲ ေမွ်ာေနတဲ့ ထူးသာ ဆပ္ကနဲ ျဖစ္သြားရပါသည္၊ ပက္လက္ကုလားထိုင္ေပၚ ထိုင္ေနတဲ့ သူ႕ ပုဆိုးေအာက္က မာတင္း ေထာင္ထ ေနတဲ့ အတန္ႀကီးကို ရုတ္တရက္ လွမ္းၾကည့္ၿပီး ခစ္ကနဲ ရီကာ လွည့္ထြက္သြားတဲ့ ေအးျမသာ ရဲ႕ ဖင္တုံ ကေလးကို ၾကည့္ရင္း သူလည္း ေတာ္ေတာ္ရွက္သြားပါသည္၊ အင္း စိတ္ထိန္းထား ထူးသာ၊ မင္း ခုထိ မမွတ္ေသးဘူးလားဟု၊ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သတိေပးရင္း သူတို႕ ထမင္းစား ေလ့ရွိေသာ၊ အိမ္ေရွ႕ခန္း ( ညဆိုရင္ သူအိပ္ေသာ ေနရာ) သို႕ တက္လာ ခဲ့လိုက္ပါေတာ့ သည္။
သူတို႕ ထမင္းဝိုင္းကေတာ့ ပ်ဥ္ အၾကမ္းနဲ႕ ရိုက္ထားတဲ့ ေလးေထာင့္ စားပြဲ ပုေလး နဲ႕ ၾကမ္းျပင္ေပၚထိုင္ စားၾကတာပါပဲ၊ ပုဂံခြက္ေယာက္ေတြကေတာ့ ေၾကြရည္သုတ္ သံပုဂံ ေတြေပါ့၊ သံုးတာ ၾကာလို႕ ထိမိခိုက္ မိၿပီး အနားေစာင္း တခ်ိဳ႕မွာ အမည္းစက္ ကေလးေတြ နဲ႕၊ ျခစ္ရာ တခ်ိဳ႕ နဲ႕၊ ထမင္း က ညိဳညိဳ၊ ဟင္းကေတာ့ ပင္လယ္ထဲက ရတာေပါ့၊ တခါတေလ လည္း ကမ္းစပ္က ေပါ့၊ ဥပမာ ခရု လိုမ်ိဳး၊ တခ်ိဳ႕ ခရု ေတြက လက္မ လံုးထက္ နည္းနည္း ႀကီးမယ္၊ အရွည္ သံုးေလး လက္မ ေလာက္ေတြ၊ ေစတီပံု ေခၚမလား၊ အဲ ဒါကို သူတို႕ ခ်က္နည္းကေတာ့ ရွင္းတယ္ ထိတ္ပိုင္း အခၽြန္ဘက္ ကို ဒါးနဲ႕ ခုတ္ျဖတ္လိုက္တယ္၊ ေနာက္ေတာ့ ေရလံုျပဳတ္ပဲ၊ အရင္တုန္းက သူတို႕ ခ်က္တာ ေသျခာ ေတာင္ မေဆးလို႕ ဟင္းထဲ ရြံ႕ ေတြ ပါလာေသးတယ္၊ ထူးသာက မစား ႏိူင္လို႕ ေျပာေတာ့ မွ ေနာက္ပိုင္း ေသျခာ ေဆးၿပီး ခ်က္တယ္၊ အဲ ဒီခရုက ဖလြတ္ကနဲ စုပ္ လိုက္ရံုပဲ၊ ေနာက္ ေတာထဲက ရလာတဲ့ ဒညင္းသီး စိမ္း နဲ႕ ဆားနဲ႕ ငရုပ္သီးစိမ္း ၊ အဲဒါဆို တနပ္စာ လံုေလာက္ၿပီ၊ ႈ ငရုပ္သီးစိမ္းက ေတာ့ ထူးသာ က အစပ္ မစားရ မေနႏိူင္လို႕ အပင္ေလး ၿမိဳ႕က သယ္လာၿပီး စိုက္ထားလို႕ အဆင္ေျပ ေနတာ၊ ဒီဘက္က လူေတြ က ဟင္း ဆိုရင္ အျမဲ တမ္းပဲ ပင္လယ္စာ စားေနၾကလို႕၊ ဘာဟင္းခ်က္သလဲ ေမးမဲ့ အစား ဘာငါး ခ်က္သလဲ လို႕ ေတာင္ ေမးၾကတယ္၊ ထူးသာ ေနခဲ့တဲ့ ျမိဳ႕ေလး မွာလည္း ဒီအတိုင္းပဲ၊ ျမိဳ႕ႀကီးက လာတဲ့ သူေတြ ဆိုရင္ေတာင္ ရုတ္တရက္ ေၾကာင္သြားတယ္၊ ေမးတဲ့ သူက ဘာငါးခ်က္သလဲ ဆိုရင္ ေျဖတဲ့သူက အမဲသား လို႕ေျဖခ်င္ေျဖတာကိုး၊ အဟီး။
အဲ လို ပင္လယ္စာေတြ ႀကီး ေန႕တိုင္းစားေနလို႕လား မသိဘူး၊ ပါတီစိတ္အတြင္းေရးမႈး ကိုဦးေစာသာ က တြယ္သလား မေမးနဲ႕၊ ကိုဦးေစာသာ နဲ႕ အတြင္းေရးမႈးကေတာ္ ေဒၚတင္လွ တို႕ ပြဲၾကမ္းခ်က္ကေတာ့၊ ည ဆိုရင္ သိမ့္ကနဲ သိမ့္ကနဲ ပဲ၊ ဝါးၾကမ္းခင္း ဆိုေတာ့ ထူးသာ အိပ္ေနတဲ့ ေနရာကေတာင္ သိေနရတယ္၊ ေအးျမသာ ကေတာ့ ေသျခာေပါက္ သိမွာပဲ ဆိုတာ ထူးသာ ေျပာရဲတယ္၊ ရိုးေနတာလား ၊ သူတို႕က ပဲ အဲဒါသဘာဝ ပဲ လို႕ ယူဆထားလား မသိ၊တပတ္ မွာ တခါ ႏွစ္ခါေလာက္ ကေတာ့ လုပ္ေနတာပဲ။
အတြင္းေရးမႈးကေတာ္ ေဒၚတင္လွက သူ႕ အတြက္ တေန႕တာ အလုပ္က ထမင္းခ်က္ မဲ့ ဆန္မွာ စပါးလံုး ေရြးမယ္၊ ေနာက္ သူ႕ေယာက္က်ားယူလာတဲ့ ဟင္းလွ်ာေတြကို ခ်က္မယ္၊ ဒါပဲ၊ ဒီထက္ပို တဲ့ အလုပ္က တခါတေလ ရြာထဲ ထြက္သြားၿပီး တျခား မိန္းမ ေတြနဲ႕အတင္းေျပာ မယ္ဒါပဲ၊ရွိတယ္၊ အင္း ေဒၚတင္လွ ရဲ႕ ပံုေဖၚရရင္ေတာ့ မ်က္ႏွာက ေလးေထာင္ ့စပ္စပ္၊ ႏွာတန္ သိပ္မေပၚတဲ့ မ်က္ႏွာျပားျပား၊ ရင္ဘတ္က လည္း နည္းနည္း ျပားျပားပဲ၊ ႏိူ႕သိပ္ႀကီးပံု မရ ဘူ၊ ဖင္က ေတာ့ အႀကီးႀကီးပဲ၊ နာမည္ နဲ႕လိုက္တယ္ လို႕ ၊ တခါတခါ ထူးသာ ေတြးမိတယ္၊ ဖင္လံုးႀကီးေတြက ကားတစ္ ေနတာပဲ၊ ခါးေလးေတာင္ ေသးသြားသလိုထင္ရတယ္၊ ေအးျမသာ လည္း အေမ လိုပဲ လာမယ္ ထင္တယ္ အခု ထဲက စြံ႕စြံ႕ေလး ေတာ့ ျဖစ္ေနၿပီ၊
ဖင္ ဆိုမွ ေျပာရအုန္းမည္၊ ထို ကၽြန္းေပၚမွာ သူတို႕ က အိမ္သာ အေဆာက္ မခံပါ၊ ထို႕ေၾကာင့္ သူတို႕ အေပါ့အေလး သြားလွ်င္၊ ေတာစပ္ဝင္ၾကရသည္၊ ထူးသာ ကေတာ့ သကၤ် ိဳင္းကုန္း ဘက္သြားသည္၊ တခါတေလ အုပ္ဂူျမင့္ျမင့္ ေပၚက တက္ပါခ်ရတာ သူက ပိုစိတ္သန္႕သည္၊ ဒါေပမဲ့ လူသံ ဘာသံၾကား လွ်င္ ေနရာေရႊ႕ရသည္၊ အုပ္ဂူ ေပၚမွာ ထီးထီးႀကီး ထိုင္လို႕ မရ၊ ေနာက္ေဖး သြားရတာ ဇိမ္ပ်က္သည္၊ ဒါေၾကာင့္ အေနေတာ္ ေက်ာက္တုန္း ေတြ ရွိရာကို ရွာသည္၊ ျခံဳေတြ ၾကားထဲ မွ သူ႕ ကို မျမင္ႏိူင္ေအာင္၊ မ်ားေသာ အားျဖင့္ ကုန္းအျမင့္ေန ရာေပၚ မွာ သူ ေနရာယူ ေလ့ရွိသည္၊ မိုးတြင္းက် ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ဒုကၡ ေရာက္ ရသည္၊ ရြာက လူေတြက ပုဆိုးခ်ံဳ ဝါတာပရု အစ စားပြဲခင္း လိုဟာမ်ိဳး ခ်ံဳ ၿပီး သြားသည္၊ထူးသာကေတာ့ ထီး ႏွင့္သြားသည္၊ ထီးကို လက္တဘက္က ကိုင္ၿပီး ေနာက္ေဖး သြားရသည္ မွာ မလြယ္ေျခ၊ ေနာက္ ကုန္းေပၚက စီးက်လာတဲံ ေရစီးေၾကာင္းနဲ႕ လည္း လြတ္ေအာင္ ထိုင္ရေသးသည္၊ အဟီး၊ ေျပာရရင္ေတာ့ ဆံုးမွာ မဟုတ္၊
ေျပာခ်င္တာက ထူးသာ အဲ လို ေနာက္ေဖးသြား ( သူတို႕ အေခၚေတာထိုင္ ) တုန္း ျခံဳအကြယ္မွာ မို႕ တခါ တေလ ေကာင္မေလး ေတြ ဖင္လွန္ ေသးေပါက္ တာ အေပၚစီးက လွမ္း ျမင္ရသလို၊ သမီးရီးစား ခ်ိန္းေတြ႕ တာ ေတြလည္း တခါတေလ ဆံုရတတ္သည္၊ တခါကေတာ့ သူနဲ႕ မလွမ္း မကမ္း ျခံဳဘုတ္ အကြယ္မွာ ရြာထဲက အိမ္ေထာင္ သည္ ေယာက္က်ား တေကာင္ အပ်ိဳမ မလတ္တလတ္ကို ေကာင္းေကာင္း လိုးေနတာ ေတြ႕ ခဲ့ရသည္၊ ထူးသာ ေတာင္ အေတာ္ အံၾသ သြားသည္၊ ဒီေလာက္ တေယာက္ ကို တေယာက္ မသိတဲ့ သူ မရွိ တဲ့ လူေနမႈ ပတ္ဝန္းက်င္ ေလး မွာေတာင္ ဒါမ်ိဳးေတြ ရွိ ေန တာလား၊ ၿမိဳ႕ေတြ မွာက ေတာ့ မဆန္း၊ ထူးသာ ကိုယ္တိုင္လည္း၊ ၾကာကူလီ ရိုက္ခဲ့ဘူးသည္၊ အိမ္ေထာင္ ရွိရက္ နဲ႕လည္း ေဖါက္ျပန္ဘူးသည္၊ သို႕ေသာ္ ဒီလို အခုခ်ိန္ထိ ေက်ာက္ေခတ္ နည္း ပါး ေလာက္ပဲ ရွိတဲ့ ၊ အသိုင္း အဝန္း ပတ္ဝန္းက်င္ ေတြ မွာ မရွိေလာက္ဘူး ဟု သူအစ က ထင္ထားခဲ့တာကိုး၊ တေယာက္နဲ႕ တေယာက္ ပတ္လည္ ေရွာက္ စပ္ၾကည့္ရင္ ေတာင္ အမ်ိဳးေတာ္ ခ်င္ ေတာ္ ေနႏိူင္ေသးတယ္ မဟုတ္လား။ အင္း ၊ အဲဒါေၾကာင့္ လူႀကီး သူမ ေတြ ေျပာတာ အသက္ ပိုႀကီး လာတာနဲ႕ အမွ် အေတြ႕ အႀကံဳက ပိုမ်ားလာတယ္ ဆိုတာ၊ ထူးသာ တေယာက္ အခု အသက္ ၃၈-၃၉ ဆိုေတာ့ ေလးဆယ္နားနီးေနၿပီ၊ လူေလာက မွာ သူကိုယ္သူ အေတြ႕ အႀကံဳ စံုလွၿပီ ထင္ခဲ့တာ၊ ခုထိ အံၾသ စရာေတြ နဲ႕ ျပည့္ႏွက္ေနတုန္း ဆိုတာ ပိုသေဘာေပါက္လာ တယ္။
ထူးသာ ကိုးတန္း မွာ သူအိမ္ေဘး က သူငယ္ခ်င္း ေက်ာ္လွ အေမ မျမခိုင္ နဲ႕ တႏွစ္ေလာက္ ျဖစ္ခဲ့သည္၊ ေနာက္ မျမခိုင္လည္း သူ႕ ကို အတည္ယူ မဲ့သူ ေတြ႕သြားေတာ့ ေနာက္ အိမ္ေထာင္ျပဳလိုက္တာနဲ႕ သူနဲ႕ ျပတ္သြားခဲ့ ရသည္၊ အဲ ဒီ တႏွစ္တာ ကာလ ကေတာ့ ထူးသာ အတြက္ ေရႊ ႏွစ္ လို႕ေျပာရ မလား မသိ၊ လူပ်ိဳ ျဖစ္စ ဖြင့္ဖြင့္ထြားထြား မုဆိုးမ တေယာက္ႏွင့္ လုပ္ခ်င္ သလို လုပ္ခြင့္ ရသည့္ အတြက္ သူ႕ ေဟာ္မုန္း ေတြ ထၾကြ မႈ ေတြကို ေျဖ ထုတ္ ခြင့္ ရ ေနေတာ့ သူ႕ စိတ္ ထဲ မွာ ဘာမွ သူမ်ားေတြလို မုန္ယို မေနေျခ၊ အျပင္ ပန္းမွာ မ်က္လံုးလည္း သူမ်ားေတြ လို တဏွာခိုး သိပ္မထေတာ့၊ သူ႕ ကို မိန္းခေလး ေတာ္ေတာ္ မ်ားက လူေအး၊ ဘာမွ လိင္စိတ္ မရွိေသးတဲ့ ေကာင္ လို႕ ထင္သည္၊ မျမခိုင္ အဖို႕ မွာ လည္း အေတာ္ တန္သည္၊ ဒီလို လူပ်ိဳ ေပါက္ေတြက ေတာ္ေတာ္ သက္လံုေကာင္းသည္၊ တေန႕ ကို ေလးခါေလာက္ ကေတာ့ အေပ်ာ့ လို႕ထင္သည္၊ ဆိုေတာ့ သူ႕ အရင္ ေယာက္က်ား ထက္ေတာင္ ပို ဆႏၵျပည့္ ခဲ့ရသည္၊ ေနာက္ ယူမည့္ သူေတာင္ အဲေလာက္ လုပ္ႏိူင္ပါ့မလား တခါတေလ ေတြးမိသည္၊ ဒါေပမဲ့ အေရးႀကီးတာ သူ မွာ သားတေယာက္ ႏွင့္ ေနေရးထိုင္ေရး စားေရးေသာက္ ေရး အတြက္ အမွီ အခိုလိုသည္၊ ဆိုေတာ့ ရသမွ် ႏူင့္ တင္းတိမ္ရမွာေပါ့ လို႕ ေတြးထားသည္၊ မျမခိုင္ ကို လက္ေတြ႕ ဆန္သည္လို႕ပဲ ေျပာရမည္ ျဖစ္ေလသည္။
ထူးသာ မျမခိုင္ ၿပီးသြားေတာ့ ၁၀ တန္း မွာ ရီးစား မက် ဘာမက် အမႀကီး တေယာက္ႏွင့္ ျဖစ္လိုက္ေသးသည္၊ အမႀကီး လို႕ ဆိုေသာ္လည္း ထူးသာ ထက္ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ပဲ ႀကီးမွာပါ၊ ဘယ္ႏွစ္တန္း ေတြ မွာ ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္ ေန ခဲ့မွန္း မသိ၊ ဆယ္တန္း မွာ ထူးသာ ႏွင့္ အတန္းလာတူသည္၊ အတန္းသား အခ်င္း ခ်င္း မို႕ ပထမ သိရံုေလာက္ သာရွိခဲ့ေသာ္လည္း၊ မိုးသည္းသည့္တေန႕ ေက်ာင္း အဆင္း ေခါက္ထီး အဆစ္ျပဳတ္ ပ်က္သြားေသာ၊ ျမင့္ၾကာျဖဴ ကို ထူးသာက သူ႕ထီးကပ္ေဆာင္း ေစ၍ အိမ္ ထိ ပို႕ေပးခဲ့ရာမွ ရင္းႏွီး မႈ လယ္ပယ္ တဆင့္တက္ခဲ့ရသည္၊
ေနာက္ ေတာ့ ျမင့္ၾကာျဖဴ ႏွင့္ ထူးသာတို႕ စာ အတူတူ က်က္ သည့္ အဆင့္ထိ ခင္မင္လာခဲ့သည္၊ ျမင့္ၾကာျဖဴ ႏွင့္ ရင္းႏွီးစ က ထူးသာ မျမခိုင္ ကို လိုး လို႕ရေနတုန္း မို႕ ျမင့္ၾကာျဖဴ ေပၚ ပံုမွန္သာ သူငယ္ခ်င္း လို ေနႏိူင္ ခဲ့သည္၊ မျမခိုင္ နဲ႕ ျပတ္သြားၿပီးေတာ့ ထူးသာ မွာ လက္အားကိုးရသည့္ ဘဝ ျပန္ေရာက္ သြားေတာ့ ျမင့္ၾကာျဖဴ အေပၚ အျမင္ တမ်ိဳး ေျပာင္းလာ ခဲ့ရသည္၊ ျမင့္ၾကာျဖဴ မွာလည္း ထူးသာ အေပၚ စိတ္ဝင္စားပံုျပသည္၊ ျမင့္ၾကာျဖဳ မွာ အသက္ ၁၉ ႏွစ္ေလာက္ အပ်ိဳ ျပည့္ျပည့္တင္းတင္း ျဖစ္ ၿပီ မို႕ အဖုအထစ္ အမို႕ အေမါက္ ေတြက သူ႕ေနရာနဲ႕ သူရွိေနၿပီ ၊ ညိဳစိမ့္စိမ့္ အသား အရည္ႏွင့္ မ်က္လံုးရြဲႀကီး မ်ားႏွင့္ဆံပင္ အုပ္ေကာင္းေကာင္း ရွည္ရွည္၊ မ်က္ႏွာေလးက ခ်စ္စရာေကာင္းသည္၊ ေက်ာင္းစိမ္း ထမိန္ ေအာက္မွ လံုးက်စ္ အိစက္ေနေသာ တင္သားႀကီး မ်ားက မျမခိုင္ ေလာက္ ကားကားထြားထြား ႀကီး မဟုတ္ေသာ္လည္း သူ႕ဟာနဲ႕ သူေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ၾကည့္လို႕ေကာင္း သည္၊
ျမင့္ၾကာျဖဴ သူ႕ အေပၚမွာလည္း နည္းနည္း တြယ္တာမႈ ရွိေနတယ္ ဆိုတာ သိေတာ့ ထူးသာ က တေန႕ မွာ ခ်စ္ခြင့္ေတာင္းလိုက္သည္၊ ျမင့္ၾကာျဖဴက ျငင္းသည္၊ ထူးသာက ျမင့္ၾကာျဖဴ ရွက္လို႕ဟုထင္ကာ အတင္း ဇြဲ ႏွင့္ အေျဖေတာင္းသည္၊ ေနာက္ဆံုး မွ ျမင့္ၾကာျဖဴက ထူးသာကို ဖြင့္ေျပာလိုက္သည္၊ သူ႕ မွာ ရည္ရြယ္ထားသူ ရွိေနၿပီ၊ သူ ႏွင့္ ရည္ရြယ္ထားသူ က အခု ဒီအက္စ္ေအ ( ဗိုလ္ေလာင္းသင္တန္း ) တက္ေနသည္၊ ေက်ာင္းဆင္းၿပီးရင္ သူတို႕ လက္ထပ္ၾကမည္ဟု ဆိုသည္၊ ထူးသာ မယံုၾကည္၊ ျမင့္ၾကာျဖဴ သူ႕ ကို လိမ္သည္ဟုထင္သည္၊ ျမင့္ၾကာျဖဴက သူ႕ ကို ရွင္းျပသည္၊ ထိုသူမွာ ျမင့္ၾကာျဖဴကို အရင္ထဲက လိုက္ခဲ့သည္၊ သို႕ ရာတြင္ ျမင့္ၾကာျဖဴ က ျငင္းခဲ့သည္၊ ထိုသူက ဗိုလ္ေလာင္းသင္တန္း သြားေတာ့ ဟိုကေန စာ ေတြ ဆက္တိုက္ ထည့္ရင္း ဇြဲ မေလွ်ာ့တန္း ခ်စ္ခြင့္ပန္ ခဲ့ သျဖင့္ သူလည္း သံေယာဇဥ္ ျဖစ္ကာ အေျဖေပးခဲ့သည္ ဟုဆိုသည္၊ အခု ဆိုရင္ သူတို႕ သမီးရီးစား ျဖစ္ေနတာ တႏွစ္ေလာက္ ရွိသြားၿပီ ၊ အိမ္က မိဘေတြကလည္း သေဘာတူ ထားၿပီးၿပီ လို႕ ဆိုသည္၊ ထူးသာ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ နာသြားသည္၊ လူခ်င္းေတာင္ နီးနီးကပ္ကပ္ မေနဘူးတဲ့ သမီးရီးစားတဲ့ ၾကားေတာင္ မၾကားဘူးေပါင္ေပါ့၊ဒါေၾကာင့္လည္း အရင္က ရီးစားရွိတယ္ ဆိုတာ သတင္းမၾကားမိတာေပါ့၊ ဟိုက စစ္ဗိုလ္ျဖစ္ မဲ့ ဟာမို႕ မက္တာလို႕ပဲ ေတြးမိသည္၊ မိဘ ေတြကလည္း အဲဒီ အတိုင္းပဲ ေနမွာေပါ့၊ စစ္ဗိုလ္ ရာထူး မ်က္ႏွာေၾကာင့္ ပစ္သေဘာတူခဲ့တာေနမွာပါပဲလို႕ ေတြးမိသည္။ သို႕ ရာတြင္ သူ႕ ပါးစပ္က ေတာ့ ထုတ္ေဖၚ မေျပာခဲ့၊ ေကာင္းပါၿပီ နဂိုလ္ အတိုင္း ပဲ သူငယ္ခ်င္း လို ေနေတာ့ မယ္ ဟု အခ်ိဳသတ္ ကာ ျပန္ေပါင္းေနလိုက္၏၊ ဒါေပမဲ့ မျမခိုင္ ႏွင့္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနခဲ့ရတာ အျပင္ မျမခိုင္ ေျပာျပ သင္ျပခဲ့ လို႕လည္း မိန္းမေတြ ဘယ္လို သေဘာထား ဘာႀကိဳက္တတ္ သည္ ဆိုတဲ့ အၾကမ္းဖ်ဥ္း ဗဟုသုတ ေတာ့ ထူးသာ မွာ ရွိေနၿပီ ၊ ျမင့္ၾကာျဖဴ ကို မသိမသာ စတင္ျဖားေယာင္း ေတာ့ သည္၊ အေတြ႕ အထိ မွာ သာယာလာေအာင္ လုပ္သည္၊ စာေပးစာယူ ႏွင့္သာ ရီးစား ရွိဘူးရွာေသာ ျမင့္ၾကာျဖဴ လည္း ေသြးသား ေတာင္းတ သည့္ အရြယ္၊ သူလည္း ဆန္႕က်င္ ဖက္ လိင္ ရဲ႕ အထိအေတြ႕ ကို သာယာတာကို အျပစ္ေျပာ လို႕ မရ၊
တေန႕ သူတို႕ အတန္းက ေက်ာင္းသား ေတြ စုၿပီး ေပ်ာ္ပြဲစား ထြက္ ၾကတယ္၊ ျမိဳ႕ျပင္ ေတာ အစပ္ မိုင္နည္းနည္း သြားလိုက္ရင္ ေရာက္တဲ့ ေရတံခြန္ တခု ကိုေပါ့၊ အဲ ဒီမွာ သူတို႕ အုပ္စု အတြက္ စားဖို႕ ေသာက္ဖို႕ နားဖို႕ ကစားဖို႕ ေနရာယူၿပီးတာနဲ႕ ကိုယ့္အုပ္စု နဲ႕ ကိုယ္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ သြားခြင့္ေပးလိုက္တယ္၊ အႀကံသမား ထူးသာက ျမင့္ၾကာျဖဴကို အရမ္းလွတဲ့ သစ္ခြပန္းေတြ ရွိတဲ့ ေနရာ သူ သိတယ္ ဆိုၿပီး ေခၚသြားတယ္၊ ေတာထဲ တေနရာ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ရွိေနတဲ့ အခါ မွာ ျမင့္ၾကာျဖဴကို အတင္း ဖက္နမ္းေတာ့တယ္၊ နဂိုလ္ထဲက အႏိူင္ႏိူင္ ေရွာင္ေနရ ရွာ တဲ့ ျမင့္ၾကာျဖဴ လည္း ဒီတခါေတာ့ မေရွာင္ ႏိူင္ေတာ့၊ အေတြ႕ အႀကံဳရွိၿပီး တဲ့ ထူးသာရဲ႕ အနမ္းေတြ အကိုင္ အတြယ္ေတြ ေအာက္မွာ အရည္ေပ်ာ္ ခဲ့ရတယ္၊ ထူးသာရဲ႕ ႏူတ္ခမ္းေတြ က ျမင့္ၾကာျဖဴရဲ႕ ႏူတ္ခမ္းထူထူ ေတြကို အငမ္းမရ နမ္းတယ္၊ ျမင့္ၾကာျဖဴရဲ႕ ေဖါင္းအိေနတဲ့ ေရႊရင္ အစံုကို အကၤ် ီေပၚက ပယ္ ဆုပ္ကိုင္ ႏွယ္တယ္၊ ျမင့္ၾကာျဖဴရဲ႕ တင္ပါးစိုင္ ႀကီးေတြကို အားမလိုအားမရ ဖ်စ္ညွစ္တယ္၊ ျမင့္ၾကာျဖဴရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ ေဖါင္းေဖါင္းႀကီးကို ထမိန္ေအာက္ လက္လွ်ိဳ ၿပီး အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ေပၚက ပဲ ပြတ္သတ္ ေခ်မြေပးခဲ့တယ္၊ အရိုင္းေလး ျမၾကာျဖဴ ခမ်ာ အဖုတ္က အရည္ ေတြ တစိမ့္စိမ့္ စီးထြက္ ၿပီး ဒူးေတြ ယိုင္ လို႕ လွမ္းေတာင္ မနည္း ေလွ်ာက္ျပန္လာရတယ္။ ျမိဳ႕ ျပန္ေရာက္ၿပီး ေနာက္တခါ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ေတြ႕ဖို႕ကိုေတာ့ သူ႕ ကို ေရွာင္ေနတဲ့ ျမင့္ၾကာျဖဴ ေၾကာင့္ ထူးသာ ေတာ္ေတာ္ ေလးအားထုတ္လိုက္ရတယ္၊ ဒါေပမဲ့ အားထုတ္ရ က်ိဳးနပ္ ပါတယ္။ ဘာလို႕လဲ ဆိုေတာ့ ျမင့္ၾကာျဖဳ ရဲ႕ ပန္းဦးကို ေခၽြလိုက္ရ လို႕ပါပဲ။
ျမင့္ၾကာျဖဴ က ထူးသာ ကို ေတာ္ေတာ္ ေလး ေရွာင္ပါတယ္၊ ေရွာင္တယ္ ဆိုတာက ႏွစ္ေယာက္ထဲ ရွိေနမဲ့ အခ်ိန္ မ်ိဳး ကို ဆိုလိုတာပါ၊ လူေတြ အမ်ားႀကီး ၾကားမွာေတာ့ သူတို႕ ပံုမွန္ ေတြ႕ ေနၾကတာပါပဲ၊ ထူးသာက ႏွစ္ေယာက္ ေတြ႕ ၾကရေအာင္ ခ်ိန္းတိုင္း အေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ျပ ၿပီး ျငင္း ေနခဲ့တာပါပဲ၊ အဲဒီ မွာ ထူးသာ က အကယ္ဒမီ အက္တင္ေတြ လုပ္ပါတယ္၊ ေက်ာင္းမွာ ျမင့္ၾကာျဖဴ ေရွ႕ ဆိုရင္ မ်က္ႏွာက အျမဲ တမ္း ညိဳးႏြမ္း လို႕စိတ္ဓါတ္ အရမ္းက် ေနသလို ၊ စာထဲ မွာ စိတ္မပါေတာ့ သလို၊ ျမင့္ၾကာျဖဴ ကိုလည္း ေရွာင္ဖယ္ဖယ္ ( ေရွာင္ေနတယ္ ဆိုတာ သိေအာင္လည္း ေရွ႕ မွာ လုပ္ျပရေသးတယ္ေလ၊ အဟီး၊ ) လုပ္ေနေတာ့၊ နဂိုလ္ထဲ က သံေယာဇဥ္ ရွိၿပီး၊ ထူးသာ ကို စိတ္ျပန္မလည္ ေအာင္ မနည္း အားတင္းေနရတဲ့ ျမင့္ၾကာျဖဴ မေနႏိူင္ေတာ့၊ ထူးသာကို ပံုမွန္ ျဖစ္ေအာင္ လိုက္ ေျပာသည္၊ ထူးသာ က လက္မခံ၊ တေန႕ ျမၾကာျဖဴက သူ႕ သူငယ္ခ်င္း တေယာက္ အိမ္ မွာ ထူးသာ ကိုခ်ိန္း သည္၊ ေအးေအး ေဆးေဆး စကားေျပာခ်င္လို႕တဲ့၊ ထူးသာ လည္း ထိုေကာင္မေလး ကို သိသည္၊ အဲဒီေကာင္မေလး အိမ္မွာက စေနေန႕ ဆိုရင္ ထူးသာ တို႕ အိမ္လိုပဲ၊ မိဘ ေတြက ေစ်း ထြက္ၾကရေတာ့ ဘယ္သူ မွ မရွိ၊ လြတ္လပ္ ေနသည္၊ အဲ ဒီမွာ အပိုင္ကိုင္ ဖို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္၊
ျမင့္ၾကာျဖဴ ေရာက္လာေတာ့ အိမ္ေရွ႕ မွာ လမ္းမ ကလူေတြ ျမင္မွာစိုးသည္ ဟု ဆိုတာ သူ႕သူငယ္ခ်င္း အခန္းကို သြားရေအာင္ ဆိုသည္၊ ထူးသာ အႀကိဳက္ျဖစ္သြားသည္၊ တကယ္ေတာ့ ျမင့္ၾကာျဖဴ ကလည္း ဒီအတြက္ထြင္ ထားသလား ထူးသာ လည္း မသိ၊ ထူးသာက ေတာ့ သူလိုခ်င္သည့္ အကြက္ ဝင္သြားေတာ့ ေပ်ာ္ေနသည္၊ ေနာက္ပိုင္း အေတြ႕ အႀကံဳမ်ားလာၿပီး အသက္ကေလး ရလာေတာ့ ျပန္စဥ္းစား မိသည္၊ အဲဒီေန႕ က အျဖစ္အပ်က္က သူကံေကာင္းတာ ၊ သူလည္ တာ မျဖစ္ႏိူင္ ျမင့္ၾကာျဖဴ ကိုယ္တိုင္က ႀကံစည္ထားလို႕ သာ သူ အဆင္ေျပ ၿပီး သူဝါးလိုက္ရသည္ကို သူသံုးသပ္ မိေတာ့သည္၊ ငယ္စဥ္က သူထင္ခဲ့သည္မွာ သူက က်ားမို႕ ေတာေကာင္ကို ဖမ္းႏိူင္ခဲ့သည္ ဟု၊ အခု ျပန္စဥ္းစား မွ ပိုက္ထဲ ကို ယုန္က တမင္ တိုးခဲ့သည္ ကို သေဘာေပါက္ေတာ့သည္၊ ေယာက္က်ားေတြက သူတို႕ ကိုယ္သူတို႕ အိမ္ေထာင္ဦးစီး ဆိုၿပီး ဂုဏ္ယူ ေနၾကသည္ မွာ တကယ္ေတာ့ မိန္းမ ေတြက လူလည္က် ၿပီး သူတို႕ မလိုခ်င္ေသာ ရာထူးကို ထိုးထည့္ေပး ထားသည္ကို မသိပဲ ခံေနၾကရသည္ မွာ ငါတို႕ ေယာက္က်ား ေတြ ပါလား ဆ္ိုတာ ထူးသာ အသက္အရြယ္ရလာ မွ သေဘာေပါက္ လာခဲ့ရသည္၊ ရုန္းေပ အုန္းေတာ့ ကိုယ့္လူေရ၊ ခ်ဴ ကေလးက လွမွ လွ ၊ ဟားဟား၊
ထားလိုက္ပါေတာ့ ေျပာခ်င္တာ အဲဒီအခ်ိန္က အေၾကာင္း၊ ျမင့္ၾကာျဖဴက ရိုးရာထမိန္ အျပာရင့္ရင့္ အေရာင္ျပန္ ေလးနဲ႕ လာသည္၊ ထမိန္သား မွာ ထူေသာ္လည္း ေပ်ာ့ေပ်ာ့ ေပ်ာင္းေပ်ာင္းေလး မို႕ သူ႕ရဲ႕ ေသးက်င္က်င္ ခါးေလး မွာ တင္းတင္း ေလး ခ်ည္ဝတ္လိုက္ေတာ့ စြံ႕ကား လံုးဖြံ႕လွတဲ့ တင္သား ဆိုင္ ေတြက ထင္းထင္းႀကီး ျဖစ္ေနတယ္၊ အေပၚက အျဖဴေရာင္ လက္ရွည္ ပါးပါး ရင္ဖံုး လည္ပင္းစိ အင္းက်ီ ဝတ္လာတယ္၊ ရင္ဖုန္း မို႕ ျမင့္ၾကာျဖဴ ရဲ႕ ေရႊရင္ အစံု မို႕ေမါက္ ၾကြတက္ ေနတာ ကို လည္း သိသိသာသာ ႀကီး ျမင္ေနရတယ္၊ သူ႕သူငယ္ခ်င္း အခန္းထဲ ႏွစ္ေယာက္စလံုးေရာက္တာနဲ႕ ထူးသာ တံခါးကို ပိတ္လိုက္ၿပီး ျမင့္ၾကာျဖဴရဲ႕ ႏူတ္ခမ္း အစံုကို ဖိကပ္ နမ္း စုပ္ပစ္လိုက္တယ္၊ ျမင့္ၾကာျဖဴ က ခနေလး တို႕ စကားေျပာမလို႕ ဒီမွာ ခ်ိန္းတာေလ လို႕ ေျပာေသာ္လည္း ထူးသာ နားမေထာင္ေတာ့ပါ၊ ျမင့္ၾကာျဖဴကို အတင္း ေပြ႕ဖက္ ျမင့္ၾကာျဖဴ၏ တင္ပါးဆံု ႀကီး မ်ားကို ပါ ထမိန္ေပၚက ပင္ ဆုပ္နယ္ရင္း ႏူတ္ခမ္း မ်က္ႏွာျပင္ အႏွံ႕၊ လည္တိုင္ စသျဖင့္ နမ္းရံႈ႕ ေလရာ၊ ျမင့္ၾကာျဖဴ ခမ်ာလည္း စကား မေျပာႏိူင္ေတာ့ပါ၊ ခန အၾကာမွာေတာ့ ကုတင္ေပၚ ပက္လက္ ကေလး လွဲေနေသာ ျမင့္ၾကာျဖဴ ၏ ရင္ဖံုး ၾကယ္သီး ေတြကို ထူးသာ တလံုးခ်င္ ျဖဳတ္ေနေလၿပီ၊ အင္းက်ီက လက္ရွည္ အက်ပ္မို႕ အင္းက်ီကို ဆြဲ ခၽြတ္ဖို႕ မႀကိဳးစားေတာ့ပါ၊ ထူးသာ တေယာက္ ရင္ဖုံးဖြင့္ၿပီးတာနဲ႕ ေအာက္က ဘရာဇီယာကို အေပၚသို႕ တြန္းတင္ ျပစ္လိုက္ပါေတာ့သည္၊ မို႕မို႕ေဖာင္းေဖာင္း ေရႊရင္ အစံု မွာ ထူးသာ ႀကံဳဖူးေသာ မျမခိုင္ ႏွင့္ ယွဥ္လိုက္လွ်င္ ေသးသလို ထင္ရေသာ္လည္း အပ်ိဳ ႏိူ႕ မို႕ လံုးမေနပဲ ကေတာ့ ခၽြန္ပံုေလး ျဖင့္ ၾကည့္၍ အင္မတန္ ေကာင္းလွ ပါသည္၊ ထူးသာက ႏိူ႕သီးေခါင္း ေသးေသး ေလး ေတြကို ငံုခဲ ၿပီး စို႕လိုက္ေတာ့ ျမင့္ၾကာျဖဴ တေယာက္ ခါးကေလး ေကာ့တက္ၿပီး ထူးသာ ဆံပင္ ေတြကို ဆြဲဆုပ္ ကုတ္ျခစ္ ေနပါေတာ့သည္၊ ထူးသာ လက္ေတြက ျမင့္ၾကာျဖဴ ၏ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ စီးထားေသာ ထမိန္ကို အတင္း ဆြဲ ေျဖဖို႕ ႀကိဳးစားေသာ္လည္း၊ ထမိန္ကို စီးထားသည္မွာ အတင္းက်ပ္ေနတာက တေၾကာင္း၊ ျမင့္ၾကာျဖဴကလည္း သူ႕လက္မ်ားျဖင့္ ထူးသာ လက္ကို အတင္း တြန္းဖယ္ေနတာက တေၾကာင္း ၊ ထူးသာ တေယာက္ တိုက္စစ္ေျပာင္းလိုက္ရပါသည္၊ ျမင့္ၾကာျဖဴ ၏ ထမိန္ကို ေအာက္ေျခအနားမွ ဆြဲ ၿပီး အေပၚသို႕ လွန္တင္လိုက္ပါသည္၊ ျမင့္ၾကာျဖဴက ရုန္းေသာ္လည္းကိုယ္အေပၚပိုင္းမွာ ထူးသာက ဖိထားေတာ့ ဘယ္လိုမွ ရုန္းမရ ျဖစ္ေနရပါသည္၊ ျမင့္ၾကာျဖဴက သူ႕ေပါင္ႏွစ္လံုးကို လိန္ ၿပီး ထူးသာ လက္ စိတ္ထင္တိုင္း သရမ္း လို႕ မရေအာင္ ပိတ္ထားေသာ္ လည္း ထူးသာ က လက္ဝါးေစာင္းျဖင့္ ျမင့္ၾကာျဖဴ ေပါင္ခြဆံုကို ထိုးထည့္ၿပီး သူ႕ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေပၚမွ မို႕မို႕ေဖါင္းေဖါင္း အဖုတ္ကို ရေအာင္ ပြတ္ေျခ ေတာ့ရာ၊ ျမင့္ၾကာျဖဴ ခမ်ာ တကိုယ္လံုး အားအင္ကုန္ကာ ႏံုးခ်ည့္ သလို ျဖစ္သြား ရပါေတာ့သည္၊ ျမင့္ၾကာျဖဴ ၏ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီ မွာလည္း သူ ေစာက္ဖုတ္မွ ထြက္ေသာ အရည္ ၾကည္မ်ားေၾကာင့္ စိုစြတ္ေန သည္ကို ထူးသာ လက္မ်ားက စမ္း မိေနပါသည္၊ ေနာက္ေတာ့ ျမင့္ၾကာျဖဴ ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကား ထဲ မွာ ေမွာက္ရက္ အေနအထား ျဖစ္ေနသည့္ ထူးသာက ျမင့္ၾကာျဖဴ ၏ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီ ကို ခါးတဘက္တခ်က္ က ေန သားေရေမွ်ာ့ႀကိဳး ကိုင္ကာ ဆြဲခၽြတ္ခ်လိုက္ေတာ့လည္း ျမင့္ၾကာျဖဴ က သူ႕ ဖင္ႀကီး ေတြ မေပးရွာသည္။ ျမင့္ၾကာျဖဴ ရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ေမႊးေတြက မျမခိုင္ေတာ့ ေတာ့ မထူ ေပ၊ သို႕ေသာ္လည္း အဖုတ္ႏူတ္ခမ္းသားကို ရက္ခ်င္ရင္ေတာ့ နည္းနည္း ေဘးတဘက္တခ်က္ကို ျဖဲရေသးသည္၊ ထူးသာ ရဲ႕ လွ်ာႀကီး ျမင့္ၾကာျဖဴ အဖုတ္ ႏူတ္ခမ္း မွာ လႈပ္သရမ္းေတာ့ ျမင့္ၾကာျဖဴ ခမ်ာ ထြန္႕ထြန္႕ လူးရရွာသည္၊ သဘာဝ ေခ်ာဆီ ၊ ေစာက္ရည္ေတြ တသြင္သြင္ စီးက် လာေတာ့ ထူးသာ တေယာက္ တိုက္ပြဲ ဝင္ ဖို႕ ရယ္ဒီ ျဖစ္ေနၿပီ၊ ပုဆိုးက သူ႕ ကိုယ္ ေပၚက ဘယ္အခ်ိန္ကထဲ က စြန္႕ခြာ သြားပလဲ မသိ၊ သူ႕ ညီေတာ္ေမာင္ က လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေခါင္းတေထာင္ေထာင္ ႏွင့္ျဖစ္ေနၿပီ၊ ျမင့္ ၾကာျဖဴ ကေတာ့ မ်က္ေစ့ကို စံုမွိတ္လို႕ သူ႕လက္ႏွစ္ဘက္က ေဖာင္းမို႕မို႕ ေရႊရင္ အစံုေပၚမွာ ဖံုးအုပ္လို႕ ကာထားတယ္၊ ထူးသာက ျမင့္ၾကာျဖဴ ရဲ႕ ေျခေထာက္ ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဒူးေထာင္ ၿပီး ေပါင္ကားေစ ကာ၊ ျမင့္ၾကာျဖဴ ရဲ႕ ေပါင္လံုးႀကီး ႏွစ္လံုးၾကား ဒူးေထာက္ လိုက္တယ္၊ ညီေတာ္ေမာင္ ဒစ္ေတာ္ႀကီးကို မဟတဟေလး ျဖစ္ေနရွာတဲ့ အဖုတ္ ႏူတ္ခမ္းဝမွာေတ့ၿပီး အရည္ ရြမ္းလဲ့ ေနတဲ့ ပန္းႏုေရာင္ အတြင္းသား ေလးေတြရွိရာ ေစာက္ေခါင္းထဲ ေျဖးေျဖး ခ်င္း ႏွစ္ျမဳပ္လိုက္ပါတယ္၊ ေတာ္ေတာ္ေလး ေတာ့ စီးက်ပ္လို႕ ျမင့္ၾကာျဖဴရဲ႕ လက္တဘက္က ထူးသာ ရဲ႕ ရင္ဘတ္ ကို တြန္းထားရွာတယ္၊ ဒါေပမဲ့ အသံ မထြက္ရွာဘူး၊ အရည္ေတြ လည္း ရႊမ္း လူကလည္း စိတ္တအားထ ေနၿပီ ဆိုေတာ့ ေသြးပူ ေနၿပီး နာလို႕ နာရ မွန္းလည္း မသိတာ ပါလိမ့္ မယ္၊ ေရွ႕ ပိုင္း အဝင္ေလး ေခ်ာၿပီး အဆင္ေျပတယ္ ဆိုၿပီး ထူးသာက တအားလည္း ေဆာင့္ခ်လိုက္ေရာ၊
…ျဖစ္…ဖြတ္..
…အား ..အေမ့..အု…ဝု……
ျမင့္ၾကာျဖဴ က ရုတ္တရက္ ေအာ္လိုက္ေတာ့ ထူးသာလည္း လန္႕ ျဖတ္ၿပီး ျမင့္ၾကာျဖဴ ပါးစပ္ ကို လွမ္းပိတ္လိုက္မိပါတယ္၊ သူ လီးလဲ ပူကနဲ ျဖစ္သြားတယ္၊ သူ႕ လီးေတာင္ အရည္ခြံမ်ား ပြန္းသြား ၿပီးလား ဆိုၿပီး လန္႕ မိေသးတယ္၊ ဒါေပမဲ့ အျပင္က ျမင့္ၾကာျဖဴ သူငယ္ခ်င္း ၾကားသြားမွာ စိုး ၿပီး ျမင့္ၾကာျဖဴ ပါးစပ္ကို အတင္း ပိတ္ထားၿပီး ျမင့္ၾကာျဖဴ ကိုလည္း ရုန္းထ လို႕ မရ ေအာင္ သူ႕ ကိုယ္ႀကီးနဲ႕ တအားဖိထားမိပါတယ္၊ တကယ္က သူက သာ စိုးရိမ္ေနတာ ျမင့္ၾကာျဖဴ သူငယ္ခ်င္းက သူတို႕ အခန္းထဲ ဝင္သြားကတဲက သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ကို အျပင္က ေန ေခ်ာင္းေနတာ၊ သူက ဘယ္ေနရာက ေခ်ာင္းရင္ ဘယ္ေနရာထိ ျမင္ရမယ္ ဆိုတာ အကုန္သိေနတာေလ၊ သူ႕ အခန္းပဲ ဟာ၊ ထူးသာက ျမင့္ၾကာျဖဴ နည္းနည္း ျငိမ္သြားမွ ျမင့္ၾကာျဖဴ ပါးစပ္ကို ပိတ္ထားတဲ့ သူ႕ လက္ဖဝါးကို လြတ္ေပးလိုက္ပါတယ္၊ ျမင့္ၾကာျဖဴက လည္း သူ႕သူငယ္ခ်င္း ၾကားမွာ စိုးလို႕ ေလသံေလးနဲ႕
..အရမ္းနာတယ္..ဟို..ျမင့္ဟာေလး ကြဲသြား ၿပီလား မသိဘူး၊ ကိုထူးရယ္…
..ကြဲတယ္ ဆိုတာ မရွိပါဘူး ျမင့္ရယ္…ပထမ ဆံုး အခါမို႕ ပါ ၊ သက္သာရင္ေျပာ ကို ေျဖးေျဖးခ်င္း ျပန္ထုတ္ေပးမယ္…
အဲ လို တေယာက္နဲ႕ တေယာက္ ဖက္ထားၿပီး ျငိမ္ေနၾကၿပီး မွ ထူးသာက သူ႕ ဖင္ကိုၾကြကာ ေျဖးေျဖးခ်င္း ညီေတာ္ေမာင္ကို ဆြဲထုတ္ ပါတယ္၊ နည္းနည္း ခ်င္းပဲ ထုတ္လိုက္ ျပန္သြင္းလိုက္ လုပ္ရင္းနဲ႕ ပဲ ျမင့္ၾကာျဖဴလည္း ခံႏိူင္ရည္ရွိလာတယ္၊ ထူးသာလည္း အရွိန္ရလာတယ္။ သိပ္ေတာ့ အၾကာႀကီး မခံပါဘူး၊ ဒီေလာက္ စီးက်ပ္ေနရတဲ့ အထဲ သူ႕လီးလည္း ပူတူတူ ျဖစ္လာေတာ့ စိတ္ကို ေလွ်ာ့လိုက္ၿပီး သုတ္ရည္ေတြ ပန္းထုတ္ မိလိုက္ပါေတာ့တယ္၊ ထူးသာ သူ႕ လီးႀကီးကို ငံု႕ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေသြးစေတြ ေတြ႕တာနဲ႕ ျမင့္ၾကာျဖဴ လန္႕သြားမွာ စိုးၿပီး သူ႕လံုခ်ည္ နဲ႕ ကမန္းကတန္း သုတ္လိုက္ရပါတယ္၊ ျမင့္ၾကာျဖဴ အဖုတ္ ေပၚလည္း အသာေလး ဖြဖြေလး သုုပ္ေပးလိုက္ပါတယ္၊ အဲ ဒီေန႕ က ေနာက္ တခါ မရေတာ့ ပါဘူး၊ ျမင့္ၾကာျဖဴ ကလည္း တအားျငင္း၊ ထူးသာလည္း အၾကမ္း မလုပ္ခ်င္တာနဲ႕ တခါထဲ နဲ႕ ကိစၥ ျပတ္ခဲ့ရပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ တႀကိမ္ထက္ တႀကိမ္ ျမင့္ၾကာျဖဴ တေယာက္ အရသာ ေတြ႕သြားလိုက္တာ၊ သူ႕ ရီးစား ဗိုလ္ေလာင္းသင္တန္း မဆင္းခင္ထိ ထူးသာ ကို ကုံး သြားခဲ့ ပါေတာ့တယ္။
ထူးသာ ဟင္းကနဲ သက္ျပင္းခ်လိုက္မိပါတယ္၊ အဲဒါက သူက ရဲ႕ ပထမဆံုး ပတ္ကင္ဖြင့္ခဲ့ရဘူးတဲ့ အေတြ႕ အႀကံဳ ေလးပါ၊ အဲဒါေလး ျပန္စဥ္းစားရင္း လီးက ေတာင္လာတာနဲ႕ ေစာင္ကို လံုးေထြးၿပီး ေပါင္ၾကားထဲ ခြထားလိုက္ရပါတယ္၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ သူ႕ ၾကမ္းခင္းက သိမ့္ကနဲ သိမ့္ကနဲ လႈပ္ေနတာ သတိထားမိ ပါတယ္၊ အင္း ပါတီစိတ္ အတြင္းေရးမႈးေတာ့ အလုပ္ျဖစ္ေနၿပီ ဟု ေတြးကာ ေမွာင္ထဲ မွာ တေယာက္ထဲ ျပံဳးလိုက္ မိပါေတာ့တယ္။
စေန၊ တနဂၤေႏြ ဆိုရင္၊ ထူးသာ အတြက္ ဘာမွ လုပ္စရာ မရွိ၊ ျမိဳ႕ေပၚလည္း မတက္ခ်င္၊ နဂိုလ္ထဲ က မွ စိတ္ေျပ လက္ေပ်ာက္ ေအးေအးေဆးေဆး ေနခ်င္လို႕ ၊ ဒီလို ေနရာမ်ိဳး ေလး မွာ လာေနသည္ မဟုတ္လား၊ သို႕ ရာတြင္ အစပိုင္း မွာသာ စာအုပ္ အေဟာင္းေလး ေတြ ဖတ္ လိုက္၊ ေတာ အရက္ေလး ခ်လိုက္ ေနႏိူင္ ေသာ္လည္း၊ ေနာက္ပိုင္း နည္းနည္း ပ်င္းလာ၏၊ ထို႕ေၾကာင့္ စေန၊ တနဂၤေႏြ ဆိုရင္ တျခားရြာ သို႕ သြားလယ္ ေလ့ရွိသည္။
ေက်းရြာေကာင္စီ ဥကၠဌ ရွိေသာ ရြာ မွာ သူနဲ႕ အဖြဲ႕ က်ေသာ လူပ်ိဳ ေလး တေယာက္ ရွိသည္၊ စကားမစပ္၊ ေျပာဖို႕ က်န္သြားတာ တခု ရွိေသးသည္၊ ထိုရြာေတြ မွာ ကာလသား လို႕ ေခၚရမဲ့ ေယာက္က်ားေလး ႀကီးႀကီး မားမား ေတြ သိပ္မရွိၾက၊ နယ္စပ္ဘက္သို႕ သြားအလုပ္လုပ္ၾကတာတို႕၊ ျမိဳ႕ေပၚ တက္ ၿပီး အလုပ္သြား လုပ္ ၾကတာ တို႕ ေၾကာင့္ ျဖစ္မည္ ထင္သည္၊ က်န္ေန တဲ့ ေကာင္ ေတြ ကလည္း အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ သူတို႕ ဇာတိ မခြာႏိူင္ၾကတဲ့ ေကာင္ ေတြ ျဖစ္မည္ ဟု ထူးသာ ေတြးမိသည္၊ တူသည့္ အခ်က္မွာေတာ့ ေယာက္က်ား ေလး တိုင္း ၏ ခါးမွာ ဓါးေျမွာင္ ထိုးထားၾကခ်င္း ျဖစ္သည္၊ အစ ပိုင္းက ထူးသာ မသိ၊ သူႏွင့္ အဖြဲက် သည့္ ေကာင္ေလး တေကာင္က ထုတ္ျပ မွ သိသည္၊ ရန္ျဖစ္ဖို႕ေတာ့ မဟုတ္၊ အေဆာင္အျဖစ္ ခါးၾကား ထိုးသြား ၾကသည္ဟု ဆိုသည္၊ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ၊ ထူးသာ ကေတာ့ သတိထားရ မည္ဟု စိတ္ထဲ ေတးထားမိသည္၊ ထို႕ေၾကာင့္ ေမွာင္ရီ ပ်ိဳးလို႕ အပုတ္ခ်ိန္ ေရာက္ ရင္ သိပ္လမ္း မသလားေတာ့၊ ေတာ္ၾကာ မူးေနသည့္ ေကာင္တေကာင္ ႏွင့္ မေတာ္ တဆ၊ ကေတာက္ ကဆ ျဖစ္ခဲ့ေသာ္၊ ဒါးထိုးခံရဖို႕ ကိန္းရွိေနသည္၊ ထို႕ေၾကာင့္ အသက္ ကို ညဏ္ေစာင့္ ဆိုသလို၊ ေမွာင္ရီပ်ိဳးရင္ ကိုယ့္အိမ္ကိုယ္ နပ္ေနေလသည္၊
အဲ ဒီ ေက်းရြာေကာင္စီ ဥကၠဌ ရြာမွာ ေနတဲ့ ေကာင္ေလး ကေတာ့ စံလွေအာင္တဲ့၊ အသက္ ၂၀ ေတာင္ မျပည့္ေသး ဟုထင္ သည္၊ သူႏွင့္ တခါ ျမိဳ႕ေပၚတက္သည့္ ေလွမွာ အတူတူ ပါလာၿပီး၊ ျမိဳ႕ေပၚက်ေတာ့ ဘယ္မွာ တည္းလဲ လို႕ စကားစပ္မိၿပီး ေမးလိုက္ေတာ့ ေလွဆိပ္မွာ ပဲ ျပန္လာအိပ္သည္ဟု ဆိုသည္၊ အဲဒီ နားမွာ ရွိတယ့္ ေစ်းဆိုင္တန္း ကေလး ေတြ မွာ ည ဆိုရင္ လူ မရွိေတာ့ အဲ မွာ ဝင္အိပ္သည္ဟု ဆိုသည္၊ ထူးသာက သူ႕ အိမ္ လာခဲ့ဖို႕ လိပ္စာ ေပးလိုက္ရာ၊ ညေနေစာင္း ေရာက္လာ သည္၊ ေနာက္ အရက္တူတူ ေသာက္ၾကၿပီး ထူးသာက သူ႕ အိမ္ေရွ႕ခန္း ေပး အိပ္လိုက္ ရာ မွ ေနာက္ ပိုင္း ခင္သြား၏၊ ထူးသာက ဘာလို႕ အဲ လို ေပါင္းရ လည္း ဆိုေတာ့ အဲဒီ ရြာေတြ ရဲ႕ ထံုးစံ ထူးသာက သိၿပီးသား ၊အထူးသျဖင့္ ကာလသား အုပ္စု အဖြဲ႕ ေတြက လူစိမ္း ဆိုလွ်င္ သိပ္မလိုလား၊ သူတို႕ ထဲ က တေယာက္ေယာက္ႏွင့္ ခင္ရင္ေတာ့ အလိုလို သူတို႕ လူ လို ျဖစ္သြားတတ္ သျဖင့္ ထိုကဲ့ သို႕ ဝင္ လိုက္ျခင္း ပင္ ျဖစ္သည္၊ ထိုတေယာက္ က မွ စ ၿပီး ေနာက္၊ သူ႕ သူငယ္ခ်င္း ၊ အဲဒီ သူငယ္ခ်င္း က မွ ေနာက္ သူငယ္ခ်င္း အဲ လို ျဖစ္သြားၾကၿပီး၊ ထူးသာ တေယာက္ အခု ေတာ့ သူ တို႕ ၾကားထဲ မွာ သူစိမ္း နဲ႕ မတူ ေတာ့ပါ၊ တခါတရံ ေက်ာင္းဆရာ ဆိုၿပီး အႀကံညဏ္ လာေတာင္းတာ မ်ိဳးေတာင္ ရွိတတ္ေသးသည္။
အဲဒီ စံလွေအာင္တို႕ အုပ္စု နဲ႕ တခါတေလ ေသာက္ၿပီး မူး လို႕ သိပ္ေမွာင္ သြားရင္ သူ႕ ရြာ မျပန္ေတာ့၊ ထူးသာ စံလွေအာင္ အိမ္မွာပင္ အိပ္လိုက္ေတာ့သည္၊ ေနာက္တခု က အဲ ဒီရြာေတြ မွာ အရက္ေသာက္ရင္ အေရးယူလို႕ ရသည္ လို႕ ပါတီစိတ္ အတြင္းေရးမႈးက ေျပာသည္၊ အာဂႏၱဳ ဆိုရင္ေတာ့ ေသာက္ခြင့္ေပးသည္ဟု ေျပာသည္၊ သို႕ေၾကာင့္လည္း တခါတရံ ထူးသာ ကို မွီၿပီး ေသာက္ၾကတာ လည္း ရွိသည္၊ အဟီး၊
စံလွေအာင္ က သူ႕ အေဒၚလွလွခိုင္ ႏွင့္ေနသည္၊ ပထမေတာ့ ထူးသာက ေဒၚလွလွခိုင္ ကို စံလွေအာင္၏ အေဒၚအရင္း လို႕ ထင္သည္၊ တအိမ္လံုးမွာလည္း ႏွစ္ေယာက္ထဲ ေနလို႕၊ ေမးလည္း မေမးမိ၊ ဒါေပမဲ့ ရင္းႏွီး လာေတာ့၊ တခါတေလ ညအိပ္ညေနလည္း သူတို႕ အိမ္မွာ အိပ္ဖူးေနေတာ့၊ သူတို႕ တူအရီး ႏွစ္ေယာက္ ေန တဲ့ ပံုက သိပ္မဟုတ္ ဟု သတိထားမိလာသည္၊ ပံုမွန္ လူ ဆိုရင္ေတာ့ သတိထားမိခ်င္မွ သတိထားမိမယ္၊ ထူးသာ အဖို႕ က သူလည္း ဒီလိုလမ္းေလွ်ာက္ခဲ့ဘူးေတာ့သိေနသည္။ တည ထူးသာ ေရခ်ိန္လြန္သြားသည္၊ ထံုးစံ အတိုင္း စံလွေအာင္က ေစာင္တထည္ျခံဳေပးထားခဲ့သည္၊ ညသန္းေကာင္ ထူးသာ ေရငတ္ ၿပီးႏိူးလာသည္၊ ထမလို႕ လုပ္ၿပီး မွ အသံသဲ့သဲ့ ၾကားၿပီး တဲကေလးလဲ သိမ့္ကနဲ သိမ့္ကနဲ လႈပ္ေန၏၊ ဘာမွ လြဲ စရာ မရွိ၊ သူမ်ားကိစၥ လည္း ဝင္မရႈတ္ခ်င္လို႕ ထူးသာ တေယာက္ အာေျခာက္လွ်က္ႏွင့္ျငိမ္ေနလိုက္သည္၊ ေတာ္ေတာ္ေလး ၾကာမွ ေျခသံရွပ္ရွပ္ႏွင့္ လူတေယာက္ထြက္လာတာ ၾကားရသည္၊ ထူးသာ အေတာ္ၾကာၾကာေလး ျငိမ္ ေနၿပီးမွ ထထိုင္လိုက္သည္၊ အိမ္ေရွ႕ ကျပင္မွာ ေဆးလိပ္မီး ဖြားဖြားေတြ႕ လိုက္ရ ၍ ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္၊
…ေအာ္ ဆရာ..ႏိူးလာတာလား..
…အခု ပဲ အာေျခာက္လို႕ ေရေသာက္ခ်င္လို႕…စံလွေအာင္ေရာ မအိပ္ေသးဘူးလား..
..အခု ပဲ တေရးႏိူး ေဆးလိပ္ေသာက္ခ်င္လို႕ ..အဟီး..
…ေအးကြာ ငါလည္း ညက မ်ားသြားတယ္…
ထူးသာ အိမ္ေရွ႕က ေရအိုးကပဲ ေရတခြက္ခတ္ေသာက္ၿပီး စံလွေအာင္ နားထိုင္ကာ ညက သူတန္းလန္းထား ခဲ့သည့္ ေဆးျပင္းလိပ္ တိုကို ေကာက္ကာ မီးညိွ ၿပီး မီးခိုးအလံုး အလံုးလိုက္ ကို ရိႈက္သြင္း လိုက္ပါေတာ့သည္။
ထုူးသာ ဆယ္တန္းေအာင္ ကို ေအာင္ေတာ့ ဘာမွ ဂုဏ္ထူးေတြ ဘာေတြ မပါ ၊ တကယ္ေတာ့ ေအာင္ရံုေလး သာ ေအာင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္၊ သို႕ေသာ္ သူ႕ ေမြးစား မိဘ မ်ားက သူ႕ကို တကၠသိုလ္ ေတာ့ ဆက္တက္ၿပီး ဘြဲ႕ေလး တခု ရေစခ်င္သည္၊ သူတို႕ ျမိဳ႕ေလး မွာ က ေကာလိပ္ မရွိ ေတာ့ ေကာလိပ္ေက်ာင္းရွိရာ ျပည္နယ္ျမိဳ႕ သို႕ သူ႕ကို သြားေစခဲ့သည္၊ ထိုျပည္နယ္ျမိဳ႕မွာ သူ႕ ေမြးစား အေမ၏ ညီမ အပ်ိဳႀကီး ေဒၚေစာျမပြင့္ ရွိသည္၊
အပ်ိဳႀကီး ေဒၚေစာျမပြင့္ မွာ အသက္ ၃၂ ႏွစ္သာရွိေသးၿပီး အိမ္ တလံုးလံုးမွာ သူႏွင့္ ခိုင္းတဲ့ေကာင္မေလး သန္းအိႏြယ္ ဆိုတဲ့ ၁၄-၅ ႏွစ္ အရြယ္ ေကာင္မေလး တေယာက္ပဲ ေနသည္၊ ဆိုေတာ့ ေနစရာက အဆင္ေျပ သည္။ အိမ္ တလံုးလံုး ဆိုေပမဲ့ ျခံဝန္း ႀကီး တခုထဲ မွာ အိမ္သံုးလံုး ေဆာက္ထားျခင္းသာ၊ သူတို႕ အိမ္က တထပ္ ေဘး အစြန္ဆံုးမွာ၊ အလယ္မွာ ကႏွစ္ထပ္ပ်ဥ္ေထာင္အိမ္ ႏွင့္ မိသားစု ေတြ ခေလး အငယ္ေတြလည္း ရွိသည္။ ေနာက္တဘက္က တထပ္အိမ္၊ လင္မယား တစံုတြဲ သာေနသည္။ အပ်ိဳႀကီး ေစာျမပြင့္က အဲဒီျမိဳ႕ မွာ အလယ္တန္းေက်ာင္း တေက်ာင္းရဲ႕ ေက်ာင္းအုပ္၊ အသားညိဳညိဳ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း ဆံပင္အုပ္ေကာင္းေကာင္း၊ ဆံထံုး အႀကီးႀကီး နဲ႕၊ မ်က္ႏွာေခတ္တည္တည္ ေနတတ္သည္၊ သူ႕ ကို တူ တေယာက္ အေနျဖင့္ ေခၚထားေသာ္လည္း မ်က္ႏွာက ခတ္တည္တည္မို႕ ထူးသာက နည္းနည္း ေတာ့ လန္႕သည္၊ ထို႕ေၾကာင့္လည္း မ်က္ႏွာရေအာင္ အိမ္မွာ လုပ္စရာရွိတာ ေတြ သိမ္းက်ဳံဳးလုပ္သည္၊ ေရခတ္ ထင္းခြဲ၊ တခါတရံ ထမင္းဟင္း ခ်က္ျပဳတ္၊ ေစ်းသြား အစရွိသည္ တို႕ေပါ့၊ ထူးသာ မေရာက္ခင္က ဝယ္သံုးခဲ့ရသည့္ ထင္းတို႕ ေရ တို႕ အခုေတာ့ ပိုက္ဆံနည္းနည္း သက္သာ သြားသည္၊ အရင္ က တခါတေလ ထမင္းခ်ိဳင့္ ဆြဲစား ေသာ္လည္း အခု ထူးသာက ေစ်းဝယ္၊ ခ်က္ျပဳတ္ ကူညီသျဖင့္ ၊ သူတို႕ သံုးေယာက္ တလွည့္စီ လုပ္ၾကရာ ထမင္းဟင္း လည္း ကုန္က် သက္သာ လာရ၏။ ေစာျမပြင့္ လည္း ထူးသာ ရွိေနတာ သူ႕ အတြက္ ပိုအဆင္ေျပတာ ေတြ႕ရေတာ့ သေဘာက် ေနမိသည္။ထူးသာ အတြက္က ေတာ့ ေနာက္ျပႆနာတခု ကို မရႈတ္ရေအာင္ ေရွာင္ေနရသည္၊ အဲဒါက သန္းအိႏြယ္၊ ဒီေကာင္မေလး က အပ်ိုဖ်န္း ဆပ္စလူး၊ ကိုယ္လံုးကေလး ကလည္း တစ္တစ္ ရစ္ရစ္ နဲ႕ မ်က္ႏွာဝိုင္းစက္စက္ မို႕ ထူးသာ က ေရာက္တာနဲ႕ သတိထားမိသည္၊ မိန္းမ အေတြ႕ အႀကံဳကလည္း ႏွစ္ေယာက္ႀကီးမ်ားေတာင္ ရွိၿပီ ဆိုေတာ့ ရ မည္ ဆိုတာ သိေနေပမဲ့ ၊သူ႕ အေဒၚကို ေၾကာက္ရေတာ့ မစျဖစ္ ေအာင္ ေရွာင္ေနရသည္၊ ဒါေပမဲ့ တအိမ္ထဲ ေနတဲ့သူေတြ ေလ ဘယ္ေရွာင္လို႕ လြတ္မလဲ၊ သူ႕ မ်က္ေစ့ေရွ႕မွာ ေတြ႕ေနရတာကလား၊ အိမ္ေနာက္ေဖး ထူးသာ ေရထမ္းထည့္ေနခ်ိန္ ေကာင္မေလး ထမိန္ရင္လွ်ားနဲ႕ ေရခ်ိဳး၊ အဝတ္ေလွ်ာ္ လုပ္ေနရင္ ျမင္ေနရသည့္ အသားစိုင္ေတြ၊ ထမိန္ေရစိုေအာက္က ေပါင္တန္ေလး ေတြ၊ မီးဖိုေခ်ာင္မွာ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ ထမင္းဟင္းခ်က္၊ မီးေမႊး၊ ေအာက္စလြတ္၊ ေျပာမယ္ ဆိုရင္ စာအုပ္တအုပ္စာ ေလာက္ ရမည္၊ ထားလိုက္ပါေတာ့၊ အပ်ိဳမေလး နံ႕တဲ့ အရြယ္၊ နဲ႕ တအိမ္ထည္း ေနရတဲ့ လူပ်ိဳ ေပါက္ရဲ႕ ဘဝကို ေတြးၾကည့္ ေတာ့ ဘယ္လိုေနမလဲ ဆိုတာ ၊ အျမဲတန္း အိပ္ယာထဲ မွာ ပုဆိုးကို ဟိုလွည့္ဒီလွည့္ အိပ္ရတာ ညတိုင္း ေပါ့၊ ေနာက္ေန႕ ဆို အဲဒီ ပုဆိုး ကို ေရလဲ လုပ္ခ်ိဳးပစ္လိုက္ရေရာ၊ အဟီး၊ အဲဒီ အပ်ိဳမေလး တင္မက ထူးသာ ရဲ႕ စိတ္ကူးထဲ ဝင္ဝင္လာတာက ေဒၚေစာျမပြင့္၊ သူက လည္း ေမြးစား အေမရဲ႕ ညီမ ဆိုေတာ့ ေသြးေတာ္တာ မဟုတ္၊ တကယ္ဆိုရင္ တစိမ္းပဲ၊ အပ်ိဳႀကီး ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း က ဖင္ႀကီးက နည္းတာႀကီး မဟုတ္ဘူး ကားစြင့္ေနတာ၊ ေက်ာင္းက သူငယ္ခ်င္းေတြ ေျပာေလ့ရွိတဲ့ အပ်ိဳႀကီးဖင္ ဆိုတာ၊ အဲဒါမ်ိဳးေတြ လားမသိ၊ တခ်ိဳ႕ေတြက ဖင္သာ ကားတာ ျပားခ်ပ္ခ်ပ္လိုပဲ၊ ေစာျမပြင့္ကေတာ့ လံုးၿပီး ေမာက္ထေနတယ္၊ ေကာက္တယ္လို႕ေတာင္ ေျပာလို႕ရမယ္၊ မတ္တပ္တည့္တည့္ရပ္ရင္ နငယ္ လို ျဖစ္ေနသည္၊ ရင္ အစံုကလည္း ထူးသာ ဆံုခဲ့ဘူးသည့္ မျမခိုင္ထက္ မသာရင္သာ ရွိရမည္၊ သိပ္ေတာ့ အကြာႀကီး မဟုတ္လွ၊ အိမ္ေနရင္း တခါတေလ ေရခ်ိဳးေခါင္းေလွ်ာ္ၿပီး သူ႕ရဲ႕ အုပ္ေကာင္းလွတဲ့ ဆံပင္ႀကီးကို ျဖန္႕ခ် အေျခာက္ခံထားရင္ သူ႕ တင္ပါးဆံုႀကီးေတြ ေပၚထိက်ေနတာ၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ ကို ေဘးေစာင္းတို႕ ေနာက္ဘက္တို႕ ကေန တခါတေလ ထူးသာ တေယာက္ စာဖတ္ရင္း ကၾကည့္မိလို႕ ညီေတာ္ေမာင္ထၾကြလာ ၿပီး ကုလားထိုင္ေပၚက ေတာ္ေတာ္နဲ႕ ေတာင္ မထ နိူင္၊ အဲ လို အေျခအေန ေတြ ၾကားထဲ သန္းအိႏြယ္က ပိုဆိုးလာသည္၊ ထူးသာ ကို ပြတ္သီးပြတ္သတ္ လုပ္လာသည္၊ ထူးသာက ေရွာင္ေလ၊ ပိုသာဆိုးေလ လုပ္လာသည္၊ ထူးသာ ကလည္း အသက္၁၇-၁၈ လူပ်ိဳဖားဖား၊ ျဖစ္ေနၿပီ၊ ေနာက္ ေရခပ္၊ ထင္းေပါက္ လုပ္ေနရသည့္ အျပင္၊ တခါတေလ သူငယ္ခ်င္းေတြ နဲ႕ ေဘာ္လံုးေက်ာက္ ေလ့ရွိသည္၊ ဆိုေတာ့ လူက ေဘာ္ဒီေလး ဘာေလး ထြက္ေနၿပီ၊ တခါတေလ ေနာက္ေဘး မွာ သူ ပုဆိုးတိုတုိ ႏွင့္ အေပၚပိုင္း အကၤ် ီ ကၽြတ္နဲ႕ ေရျဖည့္ ေန တုန္း ေဒၚေစာျမပြင့္ က ေတြ႕ရင္ တခါတေလ ေငးၾကည့္မိေလ့ရွိသည္။ အပ်ိဳႀကီး စိတ္ထဲ မွာလည္း ဘာလိုလိုေလး ျဖစ္မိသလိုပဲ။တေန႕ သူတို႕ ရြာနီး ခ်ဴပ္စပ္က ဘုရားပြဲ ကို သြားၾကသည္၊ အျပန္က်ေတာ့ သူတို႕ စီးလာသည့္ဘတ္စကား မွာ လူေတြ က်ပ္သိပ္ၿပီး ျပန္ပါလာၾကသည္၊ သိပ္မေဝးသည့္ေနရာမို႕ ေန႕ခ်င္းျပန္သြားျခင္း ျဖစ္ရာ၊ ျပန္လာေတာ့ ညေနေစာင္းေနၿပီ၊ ကားကလည္း ေဘးခံုတန္းႏွစ္တန္းသာ ရွိၿပီး အလယ္မွာ လူေတြ မတ္တတ္ရပ္လိုက္ၾက ရေသာ ကားျဖစ္သည္၊လမ္းကလည္း ၾကမ္းေတာ့ လူေတြ ဟိုယိမ္းဒီထိုးႏွင့္ျဖစ္ေနသည္၊ သန္းအိႏြယ္က ထူးသာႏွင့္ ေဒၚေစာျမပြင့္ၾကား မွာ ထိုင္သည္၊ ကား အေဆာင့္မွာ လူေတြ ေျမွာက္ေျမွာက္သြားရာ မွ သန္းအိႏြယ္၏ ေပါင္တလံုးက ထူးသာ ေပါင္တဘက္ေပၚ လာတင္ေနသည္၊ ေမွာင္ကလည္း ေမွာင္ေနၿပီ ျဖစ္ရာ၊ ထူးသာလည္း ဘယ္သူမွ မျမင္ပါဘူးေလ ဆုိၿပီး လြတ္ထားလိုက္၏၊ ေနာက္ ကားက ကုန္းဆင္းေတာ့ လူေတြ အကုန္လံုး ေရွ႕ကို တြန္းထည့္လိုက္သလို ျဖစ္သြားၿပီး သန္းအိႏြယ္ ေနရာေပ်ာက္သြားေတာ့၏၊ လူေတြက တေဟးေဟး တဟားဟား ဆူညံေနရာ ျပန္ေရြ႕ခိုင္းလို႕လည္း မရေတာ့ေျခ၊ သန္းအိႏြယ္ကို နင္ငါ့ေနရာထိုင္ ငါမတ္တပ္ရပ္လိုက္မယ္ ဆိုေတာ့လည္း ေျခခ်စရာေနရာ မရွိ၊ မထူးေတာ့ ဟု ဆိုကာ သန္းအိႏြယ္က ေဒၚေစာျမပြင့္ ေပါင္တဘက္ႏွင့္ ထူးသာ ေပါင္တဘက္ေပၚ မွ်ထိုင္သည္၊ ထူးသာ ႏွင့္ ေဒၚေစာျမပြင့္လည္း ေပါင္ျခင္းကပ္ေနၿပီး ထူးသာ၏ မာေနၿပီျဖစ္ေသာ ညီေတာ္ေမာင္က သန္းအိႏြယ္ ၏ ေပါင္ကို ပြတ္မိေန၏၊ထူးသာ လက္ေမာင္းေတြကလည္း တခ်က္တခ်က္ ေဒၚေစာျမပြင့္ ႏိူ႕ႀကီးေတြ သြားသြားထိမိသည္။ ထူးသာ မေနႏိူင္ေတာ့၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ မျမင္ႏိူင္တဲ့ ဘက္က သူ႕လက္ဖဝါးက သန္းအိႏြယ္ ၏ ေပါင္ေတြေပၚေရာက္ေနၿပီ၊ လူေတြ ၾကပ္၊ ေမွာင္မဲ လို႕ ဘယ္သူမွ မျမင္ႏိူင္ေသာ္လည္း သန္းအိႏြယ္ႏွင့္ ထူးသာကေတာ့ သိေနသည္၊ ထူးသာ ရဲ႕ လက္က တေျဖးေျဖး သန္းအိႏြယ္ ေပါင္ ေပၚက မွ တဆင့္၊ ထမိန္အေခါက္ေအာက္ကို ဝင္ၿပီး ထမိန္အသား တလႊာ ႏွင့္ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီ ေလး ပဲျခားေသာ သန္းအိႏြယ္၏ အဖုတ္ေလးကို ပြတ္ေနမိၿပီ၊
သန္းအိႏြယ္ လည္း ေကာင္းေကာင္းသိသည္၊ သူ႕ အဖုတ္ကေလးက အရည္ေတြ ရြဲေနၿပီ၊ ကဲလိုက္တာဟု ေျပာခ်င္တာလား၊ ထူးသာလုပ္ေနတာ သူသိတယ္ လို႕ေျပာခ်င္တာလား မသိ၊ ထူးသာ လက္ဖ်ံကို သူ႕ လက္သည္းနဲ႕ လာဆိပ္သည္၊ ထူးသာ သူ႕ ပုဆိုးထဲ မွာ ၿပီးလုကာနီး မွာမွ သူတို႕ အိမ္ေရွ႕ လို႕ ကား ဆိုက္ လိုက္ရာ ကမန္းကတန္း တိုးဆင္း လိုက္ၾကရသည္။
ထိုညေနာက္ ပိုင္းမွာေတာ့ ထူးသာ မေရွာင္ေတာ့၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ လစ္ရင္ လစ္သလို သန္းအိႏြယ္ကို လက္သရမ္း သည္၊ အဆံုးစြန္ေတာ့ သူမလုပ္ရဲ၊ ေကာင္မေလးက ငယ္လည္း ငယ္သည္၊ သူက လူမိသြားလို႕ ယူရမည္ဆိုရင္လည္း မယူႏိူင္၊ သူ႕ဦးေႏွာက္ကို ဖ်စ္ညွစ္ၿပီး စဥ္းစားသည္၊ ေနာက္တခု က ေဒၚေစာျမပြင့္ က ထူးသာ မလာခင္ က သန္းအိႏြယ္ တေယာက္ထဲ အိမ္မွာ က်န္က်န္ ေနခဲ့ေတာ့ အိမ္ကို သိပ္ စိတ္မခ်၊ ေဘးအိမ္ မွ လူေတြကို အိမ္ကို ေစာင့္ၾကည့္ေပးဖို႕ မွာထား ခဲ့သည္၊ ထိုအိမ္မွ လူက မ်ားေတာ့ တေယာက္မဟုတ္ တေယာက္ေတာ့ ရွိေနသည္၊ အခု လည္း ေျပာလို႕ မရ ေစာင့္ၾကည့္ထားခိုင္းႏိူင္သည္ လို႕ ထူးသာ ေတြးမိေသးသည္၊ သို႕ေသာ္လည္း တဏွာေၾကာ ထလာေတာ့ အရဲစြန္႕သည္၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ မရွိတဲ့ အခ်ိန္၊ အိမ္ ကို ေစာျပန္လာသည္၊ မိုးကလည္း မိုးတြင္း ဆိုေတာ့ ေဘးက အိမ္က လည္း ေတာ္ရံုဆို လွမ္း မျမင္ႏိူင္၊ သူတို႕ ေဒသ ကလည္း မိုးရြာၿပီ ဆိုရင္ သည္းႀကီးမည္းႀကီးကို ရြာသည္၊ ကမ္းရိုးတန္းေဒသ ဆိုေတာ့ မိုးေကာင္းသည္၊ တခါတေလ ေလျပင္းေတာင္ က် တတ္ေသးသည္၊ တရက္ ထူးသာ ေန႕ခင္းဘက္ အိမ္ျပန္လာ ေတာ့ သန္းအိႏြယ္ စာအုပ္ဖတ္ေနသည္၊
…ေဟာ ကိုႀကီး အေစာႀကီး ပါလား..
..ေအး ဒီေန႕ ေနသိပ္ မေကာင္းလို႕..အိႏြယ္ ဘာစာအုပ္ေတြဖတ္ေနတာလည္း…
…လြန္းထားထားေလ အကိုႀကီးရဲ႕ အရမ္းေကာင္းတယ္၊…
..ငါ အဲဒီစာအုပ္မ်ိဳးေတြ မႀကိဳက္ပါဘူးဟယ္..ငါ ေဆးေသာက္ဖို႕ ေရေႏြး တခြက္ေလာက္ ယူလာ ေပးစမ္း..
ထူးသာ က လုပ္ရိုးလုပ္စဥ္ လိုလို ေလသံ ပံုမွန္ျဖင့္ လွမ္းေျပာရင္း သူ႕ အခန္းထဲ ဝင္သြားလိုက္၏၊ သန္းအိႏြယ္က ေနာက္ေဖးခန္းသြားၿပီး ခနၾကာေတာ့ ေရေႏြး ၾကမ္းတခြက္ျဖင့္ ထူးသာ အခန္းထဲ ဝင္လာ၏၊
…ဇက္ေၾကာေတြ တက္လိုက္တာဟာ ငါ့ ကို ဇက္ေၾကာနည္းနည္း ဆြဲေပးစမ္းပါ..
ေကာင္မေလး ကုတင္ေပၚ ေရာက္လာၿပီး ထူးသာ ပုခံုးေပၚ သူ႕လက္ကေလးေတြနဲ႕ ႏွိပ္ေပး လို႕ သိပ္မၾကာခင္ ထူးသာ လုပ္ငန္းစေတာ့သည္၊
..အို ..ကိုႀကီးကလည္း ဘယ္ေတြ ေရွာက္ကိုင္ေနတာ လဲ.
…နင့္ အသားေလးေတြက ေခ်ာမြတ္ေနတာပဲေနာ္..
..လြတ္ပါကိုႀကီးရယ္ မေကာင္းပါဘူး၊…
သန္းအိႏြယ္ ထူးသာ ကုတင္ေပၚမွာ၊ ထူးသာ အတင္း ေမြ႕ဖက္ နမ္းရႈံ႕ ရင္း သူ႕ တကိုယ္လံုးကို ေလွ်ာက္ကိုင္ေနေလၿပီ၊ အပ်ိုဳမေလး မွာ စိတ္က လည္း လႈပ္ရွားသည္၊ ေယာက္က်ားတေယာက္၏ အေပြ႕ အဖက္ ကိုလည္း မခံဖူးေတာ့ အေသြး အသားက ဆူပြက္လာသည္၊ သို႕ေသာ္လည္း အရမ္းေၾကာက္သည့္ စိတ္က ပိုမ်ားေတာ့ အတင္း ရုန္းကန္သည္၊ ထူးသာ တေယာက္၊ ႏိူ႕ကေလး ဖင္လံုးကေလး နည္းနည္း ဖ်စ္ညစ္ ရံုႏွင့္ ပါးေလး မ်က္ႏွာကေလး ကို တရံႈ႕ရံႈ႕ နမ္း လိုက္ရတာႏွင့္ ေက်နပ္လိုက္ရသည္၊ ေရာမ ၿမိဳ႕ကို တေန႕ထဲနဲ႕ တည္လို႕ မရ ႏိူင္ဘူး မဟုတ္လား၊ ေကာင္မေလး ရွက္ရွက္နဲ႕ သူ႕ အခန္းထဲက ေျပးထြက္သြားတာ ၿပံဳးၿပံဳးေလး နဲ႕ ၾကည့္ရင္း က်န္ခဲ့လိုက္သည္၊ ဒါက အစဦး အဝင္ေလ၊ ေနာက္ေတာ့ ျဖစ္လာမွာေပါ့၊ ဟုေတြးေနလိုက္မိ သည္။
ဒါေပမဲ့ မထင္မွတ္တာေတြက ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ရသည္။
အဲဒါကေတာ့ သန္းအိႏြယ္ တေယာက္ သူ႕ အေမ ေနမေကာင္းလို႕ ဆိုၿပီး သူတို႕ ရြာသို႕ ျပန္သြား ရျခင္းပင္၊ ခုေတာ့ ထူးသာ တေယာက္ ကုိယ့္ကို ကိုယ္ ေဒါပြ ေနမိသည္၊ လုပ္စရာ ရွိ လုပ္လိုက္တာ မဟုတ္ဘူး တခါထဲ ဇိမ္ဆြဲ ေနတယ္ လို႕ အျပစ္တင္ေနမိသည္၊
သန္းအိႏြယ္ ျပန္သြားၿပီး သံုးေလးရက္ အၾကာ၊ ထူးသာ အတြက္ မေမ့ႏိူင္စရာ ညတည၊ ၊ မိုးေတြ အရမ္းခ်လာသည္၊ မုန္တိုင္း ပဲ ဝင္မွာလား အဖ်ားခတ္မလား မသိ၊ ေလ ေတြက လည္း တဝုန္းဝုန္း၊ လွ်ပ္စီးေတြ လက္ လို႕၊ သူတို႕ အိမ္လည္း ယိမ္းခါေနသည္၊ တခ်က္တခ်က္ သိမ့္ကနဲ သိမ့္ကနဲ၊
ေဒၚေစာျမပြင့္ ထူးသာကို သူ႕ အခန္းထဲ လာေနဖို႕ေခၚသည္၊ သူက မိုးႀကီးေလႀကီး အဲ လို လွ်ပ္စီး ေတြ လက္လွ်င္ ေၾကာက္တယ္ ဟု ဆိုသည္၊ ခါတိုင္း ဆိုရင္ သန္းအိႏြယ္ ရွိေနသည္၊ အခုေတာ့ သန္းအိႏြယ္ မရွိေတာ့ ထူးသာကို ေခၚထားသည္၊ ပထမေတာ့ ထူးသာက ကုတင္ေဘး က ပက္လက္ကုလားထိုင္မွာ ထိုင္ ၿပီး ေဒၚေစာျမပြင့္က ကုတင္ေပၚ လွဲေလ်ာင္းရင္း စာအုပ္ကိုယ္စီႏွင့္၊ ေခါင္းရင္းဘက္မွာ ဘက္ထရီအိုး ႏွင့္ခ်ိတ္ထြန္း ထားေသာ ၂ေပ မီးေခ်ာင္းေလး ျဖင့္ စာဖတ္ေနၾကသည္၊ လွ်ပ္စစ္မီးက ေတာ့ ထံုးစံ အတိုင္း ေန႕မွာလာၿပီး ညမွာ ပ်က္ေနၾကပင္၊ တခုေတာ့ ခတ္ေကာင္းေကာင္းပင္၊ အခု လို ေလႀကီးမိုးႀကီးက်လို႕ ဓါတ္ႀကိဳးေတြ ျပတ္က်လည္း ဓါတ္အား မရွိေတာ့ ဓါတ္လိုက္ေသမွာ ေၾကာက္စရာလို၊ ဟု ထူးသာ ႀကံႀကံဖန္ဖန္ ေတြးမိေသးသည္။
ေနာက္ေတာ့ ေဒၚေစာျမပြင့္ က ကုတင္ေပၚ မွာ လွဲေလွ်ာင္း ရင္း ထူးသာကို သူနဲ႕ ပဲ အိပ္လိုက္ဖို႕ ေျပာရင္း တဖက္သို႕ လွည့္ၿပီး အိပ္ေနေလသည္၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ ကုတင္မွာ သူႏွင့္ သန္းအိႏြယ္တို႕ အိပ္ေနေသာ ကုတင္ျဖစ္သျဖင့္ ႏွစ္ေယာက္အိပ္ ျဖစ္ၿပီး ေတာ္ေတာ္ ေလး က်ယ္ဝန္းပါသည္၊ ယိုးဒယား ဇာျခင္ေထာင္ အႀကီးပန္းေရာင္ ကို ေထာင္ထားသျဖင့္ အတြင္း ကို ထိုးယိုေပါက္ ျမင္ေနရသည္၊ ထူးသာက စာဖတ္ရင္း မွ ေဒၚေစာျမပြင့္ အိပ္ေနရာကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ရာ ေသြးနည္းနည္း ပူသြား၏၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ မွာ သူ႕ အေဒၚ ဆိုေသာ္လည္း ေသြးရင္းသားရင္း အေဒၚ လည္း မဟုတ္၊ ေနာက္ၿပီး အလယ္တန္းေက်ာင္းအုပ္ ဆရာမႀကီး၊ မို႕ ေဒၚေစာျမပြင့္ ဟုသာ ေခၚေနရေသာ္လည္း အသက္က ၃၂ ႏွစ္သာ ရွိေသးသည္၊ သူ႕ ပထမဆံုး ကာမကိစၥ အဝဝ ကို ဆရာ စား မခ်န္ သြန္သင္ျပသ ေပးခဲ့သူ ေဒၚျမခိုင္ထက္ ဆိုရင္ သံုးေလးႏွစ္ေလာက္ ငယ္ေသးသည္၊ ထို႕ အျပင္ ေဒၚျမခိုင္လို႕ ခေလး အေမ မဟုတ္၊ အလုပ္ၾကမ္း မလုပ္ဘူးသူ၊ အပ်ိဳႀကီး မို႕ အေတာ္ႏုသည္၊ အခု ထူးသာကို ေက်ာေပးၿပီး တေစာင္းေလး အိပ္ေနတာကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ အညာေစာင္ ပါးပါးေလး ကို အေခါက္မေျဖပဲ ကိုယ္အေပၚပိုင္းမွာသာ ျခံဳထား သျဖင့္ ၊ေသးက်င္ေသာ ခါးကေလးက ေန စြံကား လံုးတင္း ထြက္ေနေသာ ေဒၚေစာျမပြင့္ ၏ တင္ပါးစိုင္ႀကီး မ်ားက ထူးသာ ကို လီးေတာင္လာေစခဲ့သည္၊ ထူးသာက ေဒၚေစာျမပြင့္ ၏ ဖင္လံုးႀကီး မ်ားကို ၾကည့္ရင္း၊ သူ႕ပုဆိုးခါးပံုစ ကို အသာေျဖကာ မာေတာင္ေနၿပီ ျဖစ္ေသာ သူ႕ ငပဲႀကီး ကို လက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ လိုက္မိသည္၊ သန္းအိႏြယ္ ကို ဟိုတေလာက ကိုင္တုန္းက မာေတာင္ေနေသာ လီးႀကီး မွာ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ ျပန္မက် ပဲ ေဘာေအာင့္လာ သျဖင့္ ကြင္းတိုက္ ၿပီး ထုတ္လိုက္မွ သက္သာ သြားသည္ကို ျပန္သတိရ မိသျဖင့္၊ သူ အခုေတာ့ အိပ္ယာ မဝင္ခင္ အျပတ္ရွင္းလိုက္ဖို႕ စဥ္းစားရင္း၊ လီးႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္ထားသည့္ သူ႕လက္ဖဝါးေတြကို ငရုပ္သီး ေထာင္းသလို အေပၚတက္ ေအာက္ဆင္း ေျဖးေျဖးျခင္း ဇိမ္ယူကာ ပြတ္ေပးေနမိသည္၊ ထိုအခိုက္မွာပင္ ေဒၚေစာျမပြင့္က အိပ္ေနရာမွ လူးလိမ့္လိုက္ၿပီး အေနအထားျပင္ရင္း သူ႕ဘက္ကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ လွည့္လာသျဖင့္ ကမန္းကတန္း သူဖတ္ေနေသာ စာအုပ္ျဖင့္ လီးႀကီးကို ဖိထားလိုက္ရသည္၊…ဟဲ..ေကာင္ေလး မအိပ္ေသးဘူးလား ..ေတာ္ၾကာ မနက္ျဖန္ ဘက္ထရီ အားသြားသြင္းေနရအုန္းမယ္၊..…ဟုတ္ကဲ့ ေဒၚေလး က်ေနာ္ အိပ္ေတာ့မယ္…ထူးသာ အသာေလးကုန္းၿပီး စားပြဲ ေအာက္က ဘက္ထရီ ကလစ္ကို ျဖဳတ္လိုက္သည္၊ အခန္းတခုလံုး ေမွာင္က် သြားသည္၊ သို႕ေသာ္လညိး တခ်က္တခ်က္ လွ်တ္ျပက္လိုက္သည့္ အလင္းေရာင္က မွန္ျပတင္းေပါက္မွ တဆင့္ အခန္းထဲကို ဝင္လာသျဖင့္ သူ႕အေနႏွင့္ ကုတင္ေပၚ တက္ျခင္ ေထာင္ထဲ ဝင္ရသည္မွာ မခက္ေပ၊ ခက္သည္မွာ ေထာင္မတ္ ေနေသာ လီးႀကီးပင္၊ တခုေကာင္းသည္က ေဒၚေစာျမပြင့္ က ကုတင္ေပၚမွာ ေမြ႕ယာ ပါးပါးေလး ႏွင့္အိပ္သျဖင့္ ခါတိုင္း သင္ဖ်ဴး ဖ်ာ တခ်ပ္ထည္း ႏွင့္သာ အိပ္ေလ့ရွိ ေသာ ထူးသာ အဖို႕ တေစာင္းေလး ေမွာက္အိပ္လို႕ရေနေပသည္၊ သင္ဖ်ဴးဖ်ာ တခ်ပ္ထည္း သစ္သားၾကမ္း ခင္းေပၚ မွာ ခင္းအိပ္သည့္ အခ်ိန္ လီးေတာင္ရင္ ေမွာက္အိပ္လို႕ မရေပ၊ အရမ္းနာ ေလသည္၊ အခုေတာ့ ေမြ႕ယာ တြင္း သူ႕ လီးႀကီး ကို ခ်က္ေပၚလွန္ေထာင္ရင္း ဘိုက္ႏွင့္ ဖိ၍ အသာေလး မသိမသာ ဖင္ေလး ေကာ့ေကာ့ ေပးေတာ့ ကြင္းတိုက္ ေပးသလို ျဖစ္ေနရ၏၊ သို႕ေသာ္လည္း လရည္ေတြ ထြက္ၿပီး ေမြ႕ယာေပၚ သူပုဆိုးကေန စိမ့္ထြက္က် သြားမွာလည္း မလိုလား၊ ထူးသာ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိျဖစ္ေနရ၏၊
….ေမာင္ထူးသာ ေစာင္ယူအုန္းေလ ေရာ့ မခ်မ္းဘူးလား….
ေဒၚေစာျမပြင့္ က ေမးေမး ေျပာေျပာႏွင့္ အခုနက သူ႕ကိုယ္ေပၚ ေခါက္ရက္ ျခံဳထားေသာ အညာေစာင္ကို ျဖန္႕လွ်က္ သူကိုယ္တိုင္လည္း ျခံဳရင္း ထူးသာကိုယ္ေပၚကိုလည္း လွမ္းအုပ္ေပးလိုက္သည္၊ ထူးသာ လည္း နဂိုလ္ထဲက ေသြးပူ ေနရသည့္အျပင္၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ ထံမွ သနပ္ခါး ႏွင့္ မိန္းမ အနံ႕ က ေသြးကို ဆူလာေစခဲ့ သည္။
….ဝုန္း…ဒံုး..ဒလိန္း…ဒလိန္း….
…အမေလး ေတာ့….
ရုတ္တရက္ ဝင္းလက္သြားသည့္ လွ်ပ္စီးေၾကာင္းႏွင့္ အတူ၊ ျပင္းထန္ေသာ မိုးႀကိဳးသံက အနီးကပ္ ပစ္လိုက္သလို က်ယ္ေလာင္လွေပရာ၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ ၏ အလန္႕တၾကားေအာ္သံႏွင့္ သူ႕ အနားကပ္လာၿပီး သူ႕ေနာက္ေက်ာ မွ သိမ္းဖက္လိုက္သည္ကို ခံလိုက္ရသည္၊ တျပိဳင္နက္ထဲ မွာပင္ သူ႕ ေက်ာျပင္မွာ အိကနဲ ခံစားလိုက္ရေသာ အေတြ႕ အထိက ေဒၚေစာျမပြင့္ အကၤ် ီေအာက္မွာ ဘရာဇီယာ မဝတ္ထားမွန္း သိလိုက္ရသည္၊ ဒီ အထိေတာ့ ထူးသာ မထိန္းခ်ဴပ္ထားႏိူင္ေတာ့ သူ႕ကိုယ္ကို ေဒၚေစာျမပြင့္ ႏွင့္ မ်က္ႏွာ ခ်င္းဆိုင္ လွည့္လိုက္ၿပီး ေဒၚေစာျမပြင့္ ကိုယ္လံုး ကို သူ႕ ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲယူေပြ႕ ဖက္လိုက္သည္၊
…ေဒၚေလး က်ေနာ္ ရွိတယ္ေလ..မေၾကာက္ပါနဲ႕….
….ငါ ေၾကာက္တယ္..ထူးသာရယ္..ငါ့ကို ဖက္ထား ေပးစမ္းပါ..
ေဒၚေစာျမပြင့္ တကယ္ေၾကာက္တာလား ဘာလား ထူးသာ ဂရုမစိုက္ေတာ့ ေဒၚေစာျမပြင့္ကို သူ႕ရင္ခြင္ထဲ အတင္းကို ဆြဲယူၿပီး ဖက္လိုက္ရာ ေဒၚေစာျမပြင့္၏ ႏိူ႕ႀကီးမ်ားမွာ သူ႕ ရင္ခြင္ကို အိကနဲ လာဖိမိသည့္ အျပင္ သူ႕ လီးႀကီးမွာလည္း ေဒၚေစာျမပြင့္ ေပါင္လံုးႀကီး မ်ား အတြင္း သားကို ပြတ္တိုက္ၿပီး ေပါင္ ႏွစ္လံုးၾကား ခြဆံု ကို တည့္တည့္ ဝင္သြားေတာ့၏၊
…ဟင့္…
ေဒၚေစာျမပြင့္ ဆီ မွ ရုတ္တရက္ လွန္႕ သြားသလို အသံေလး ထြက္ေပၚလာေသာ္လည္း ရုန္းမထြက္သြားပဲ ထူးသာ လည္ပင္း နားကို သူ႕ မ်က္ႏွာအပ္ ၍ ျငိမ္ေနေလသည္၊ ထူးသာ အဖို႕က ေတာ့ ႏွာထန္ေနၿပီ ျဖစ္ရာ အခုေန ေဒၚေစာျမပြင့္ ရုန္းမည္ ဆိုရင္လည္း မုဒိန္းက်င့္ေတာ့ မည့္ သေဘာမွာ ရွိေနသည္၊ အခု လို ျငိမ္ေန တယ္ ဆိုေတာ့ သေဘာေပါက္လိုက္ၿပီ၊ သူျပဳသမွ် ႏုေတာ့ မည္ ဆိုတဲ့ သေဘာ၊ ေမွာင္လိုက္တာက လည္း ပိန္း ေနတာ ဆိုေတာ့ တေယာက္နဲ႕ တေယာက္လည္း ရွက္စရာ မ်က္ႏွာပူ စရာ မလိုေတာ့၊ ထူးသာလက္ ေတြက ေဒၚေစာျမပြင့္ ေက်ာျပင္ကို ပြတ္သတ္ေပးေနရင္းက ေအာက္ကို ေလွ်ာဆင္း သြားၿပီး ေျပေလ်ာ့ေန ေသာ ထမိန္ေအာက္ကို ဝင္သြား၏၊ ထူးသာ လက္ေတြက ေဒၚေစာျမပြင့္၏ ေခ်ာမြတ္ ေနေသာ ဖင္လံုးႀကီး ေတြကို ပြတ္သတ္ ဆုပ္ႏွယ္ေပးရင္းက ေပါင္အေရွ႕ ဘက္ကို ေရာက္လာၿပီး ေပါင္ခြဆံုကို လွမ္းစမ္းလိုက္ သည္၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ ၏ အေမႊးအုပ္အုပ္ကို သူ႕လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႕ ေရွာက္ထိုးဖြေဆာ့ရင္း အရည္ေတြ စိုေန ေသာ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းကို စမ္းမိသြား၏၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ ဆီမွ ဘာသံမွ ေတာ့ မထြက္ေသာ္လည္း ထူးသာ ၏ကိုယ္လံုးကို အတင္း ဖက္တြယ္လာၿပီး သူ႕ တကိုယ္လံုးတုန္ခါေနသည္ကို ထူးသာ သတိထား လိုက္မိသည္၊ ထူးသာ စိတ္ထဲ ၌ ဒီအပ်ိဳႀကီး တခါမွ အေတြ႕ အႀကံဳရွိ ပံုမရ လို႕လည္း ေတြးမိတယ္။ ထူးသာ ရဲ႕ လက္ေခ်ာင္း ေတြက ေဒၚေစာျမပြင့္ အဖုတ္ႏူတ္ခမ္းသားေတြကို ပြတ္သတ္ၿပီး ေစာက္ေခါင္းထဲ တိုးဝင္ မယ္လုပ္ေတာ့ ေဒၚေစာျမပြင့္ ဆီက မပီမသ ျငီးသံေလး ထြက္လာၿပီး ထူးသာရဲ႕ လက္ေကာက္ဝတ္ကို အတင္း ဆုပ္ကိုင္ထားတယ္၊ ေရွ႕ဆက္တိုး မရေအာင္လည္း တြန္းထားတယ္၊ အပ်ိဳႀကီး ၾကည့္ရတာ သူ႕ အဖုတ္ကိုင္ တာကို ရွက္ပံုရတယ္၊ ထူးသာလက္ေတြက ေဒၚေစာျမပြင့္ ဘိုက္သား ျပင္ကို ေလွ်ာတိုက္ပြတ္ ေပးရင္း အင္းက်ီေအာက္ကေန ႏိူ႕ႀကီး ေတြကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္တယ္၊ အဲဒါကိုေတာ့ မျငင္းရွာဘူး၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ ထူးသာကို ပိုတိုးၿပီး ဖက္လာတယ္၊ ထူးသာရဲ႕ လက္ဖဝါးေပၚမွာ ေဒၚေစာျမပြင့္ ႏိူ႕သီးေခါင္းေတြက မာတင္း ေထာင္ထ ေနတာ ကို ေတြ႕ရလို႕ ထူးသာက လက္မ လက္ညိဳးေလး နဲ႕ ညွပ္ၿပီး လိွမ့္လိုက္ေတာ့ ေဒၚေစာျမပြင့္ ကိုယ္လံုးတုန္တက္ သြားတာကို ထူးသာ ေတြ႕ရတယ္၊ ထူးသာ လည္း အရမ္း ကိုတင္းေနၿပီ မို႕ အဓိက ဟာကို ပဲ လုပ္ေတာ့ဖို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္၊ သန္းအိႏြယ္တုန္းက လည္း သူ လက္လြတ္သြားခဲ့ ရတယ္ မဟုတ္လား၊ ထူးသာက သူ႕ပုဆိုးကို ကန္ထုတ္ရင္းနဲ႕ ေဒၚေစာျမပြင့္ ရဲ႕ ထမိန္ကို ပါေျခမနဲ႕ ညွပ္ၿပီး ဆြဲခ်လိုက္တယ္၊ အခုေတာ့ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ ေပါင္လံုး အသားခ်င္း ပြတ္ေနၿပီေပါ့၊ ထူးသာက သူ႕ေပါင္ႏွစ္လံုးကို ေဒၚေစာျမပြင့္ ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားထဲ ထိုးထည့္ၿပီး၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ကို ဖက္ရက္ အေနအထားက လိွမ့္တက္လိုက္တယ္၊ အခုေတာ့ ေဒၚေစာျမပြင့္က ပက္လက္ သူက အေပၚက ေမွာက္ရက္ ေဒၚေစာျမပြင့္ရဲ႕ ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားမွာ၊ အခန္းထဲ မွာ ေမွာင္ပိန္းလို႕ ဘာမွ မျမင္ရေပမဲ့ သူ႕ အတြက္က ေတာ့ မလိုေတာ့ဘူးေလ၊ သူ႕ ရဲ႕ မာေတာင္ ေနတဲ့ လီးႀကီးကို လက္တဖက္နဲ႕ ဆုပ္ကိုင္ရင္း အဲဒီလက္က လက္ေခ်ာင္း ႏွစ္ေခ်ာင္း ေလာက္နဲ႕ ေဒၚေစာျမပြင့္ရဲ႕ စိုစြတ္ေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ဝ စမ္းရွာရင္း ေတ့ေပးလိုက္ တယ္၊ သူ႕ လီးထိပ္ က ေဒၚေစာျမပြင့္ရဲ႕ အဖုတ္ဝကို ေတ့မိတာနဲ႕ ေျဖးေျဖးခ်င္း ဖိသြင္းလိုက္တယ္၊ အပ်ိဳႀကီး က အရည္ေတြ တအားရြဲေနလို႕လား မသိ ဒစ္ျမဳပ္တဲ့ အထိကေတာ့ ဝင္သြားတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ေစာက္ေခါင္းထဲ မွာ က ေတာ္ေတာ္ေလး က်ပ္ေနတယ္၊ ထူးသာရဲ႕ လီးႀကီးကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ဆုပ္ထားသလို ျဖစ္ေန ေတာ့ ထူးသာလည္း သူ႕လီးျပဲ သြားမွာ စိုးလို႕ အရမ္း ေဆာင့္မခ်ရဲဘူး၊ ေတာ္ၾကာ ျမင့္ၾကာျဖဴ တုန္းက လို သူ႕လီးႀကီး ေနာက္ ႏွစ္ရက္ေလာက္ထိ စပ္ျဖင္းျဖင္း ျဖစ္ေနမွာ လည္း စိုးသည္၊ ေနာက္တခုက ဒီအဆင့္ေရာက္ေန မွေတာ့ ရ သေလာက္ အရသာ ခံရမယ္ မဟုတ္လား၊ ေယာက္က်ား တေယာက္ တသက္မွာ အပ်ိဳစင္ ကို ပါကင္ဖြင့္ခြင့္ ဘယ္ႏွစ္ခါ ရ နိူင္မလဲ ၊ ျမင့္ၾကာျဖဴ တုန္းကေတာ့ အပ်ိဳစစ္တာ ေသျခာသည္၊ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္စလံုးလဲ ငယ္ေသးတာကိုး၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ ၾကေတာ့ ငယ္ငယ္တုန္းက အေတြ႕အႀကံဳရွိရင္ ရွိဘူးမွာေပါ့လို႕ ထူးသာ ေတြးမိခဲ့ဘူးေသာ္လည္း အခုလို က်ပ္ေနပံု မ်ိဳးက အပ်ိဳ ျဖစ္ဖို႕ မ်ားသည္ လို႕ ထူးသာ စိတ္ထဲ မွာထင္ေနသည္၊ ထူးသာ သူ႕လီးခံႏိူင္သေလာက္ ေခ်ာ့သြင္းၿပီး ျပန္ထုတ္ ျပန္သြင္း ေျဖးေျဖးခ်င္း စလုပ္လာခဲ့ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ခရီးေရာက္ေနၿပီ၊ ေဒၚေစာျမပြင့္လည္း ထူးသာကို တိုးဖက္လာၿပီး သူ အသက္ျပင္းျပင္း ရႈမႈတ္ထုတ္လိုက္တဲ့ ေလပူေတြက ထူးသာရဲ႕ လည္ပင္းေပၚမွာ ေႏြးေနသည္၊ ထူးသာ လည္း နည္းနည္း အရွိန္ရလာေတာ့ စိတ္က မထိန္းႏိူင္ေတာ့ အရသာကို ဒင္ျပည့္ က်ပ္ျပည့္ ခံစားခ်င္လာသည္၊ အဲဒါနဲ႕ ဒီတခါေတာ့ အရွိန္ျပင္းျပင္းႏွင့္ ဖိကာ ဖတ္ကနဲ႕ ပစ္ေဆာင့္ထည့္လိုက္သည္။
…အိ..အု….
..အား…
အိအု ဆိုတာက ေဒၚေစာျမပြင့္ ပါးစပ္က အသံထြက္ျငီးရမွာ ရွက္လို႕ ထူးသာ လည္ပင္းမွာကပ္ဖိ ၿပီး ျငီးေနရာက ေယာင္ၿပီး၊ ထူးသာ ပုခုံုးကို ကိုက္လိုက္တာ၊ အား ဆိုတာက ထူးသာ ခမ်ာ လီး ကလည္း ပူကနဲ ျဖစ္ သြား ပုခံုးမွာလည္း အကိုက္ခံရလို႕ စစ္ကနဲ ျဖစ္ၿပီး ေအာ္လိုက္မိတာ၊ ၿပီးသြားေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ျငိမ္က် သြားသည္၊ ထူးသာက သူလီး ႀကီး ပူကနဲ ျဖစ္သြားတာကို နည္းနည္း ေလး သက္သာသြား ေအာင္ စိမ္ထားရင္း ေစာင့္ေနတာ၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ကေတာ့ သူ႕ ေစာက္ေခါင္းထဲ မွာ ျပည့္သိပ္တင္းက်ပ္ေနတဲ့ လီးႀကီးေၾကာင့္ ေအာင့္ေတာင့္ေတာင့္ စပ္တတ္တတ္ အရသာ ကို ေျဖးေျဖးခ်င္း ေလ်ာ့သြားေအာင္ ေစာင့္ေနတာ၊ ခနေလး ပါပဲ၊ ႏွစ္ေယာက္စလံုး တေယာက္ကို တေယာက္ ထိုးဖက္လာလိုက္ၾကမိတယ္၊ ထူးသာလည္း အေျခအေနေကာင္းပီ ဆိုတာ သိတာနဲ႕ ေျဖးေျဖး ခ်င္း အဝင္အထြက္ စလုပ္ေပးေတာ့တယ္၊ ပထမေတာ့ ေဒၚေစာျမပြင့္ တင္ပါးႏွစ္ခုေအာက္ သူ႕ လက္ဖဝါး တဖက္တခ်က္ ထိုးထည့္ၿပီး ဆြဲ မမ ေဆာင့္သည္၊ သိပ္မၾကာ ေဒၚေစာျမပြင့္ ရဲ႕ တင္းၾကပ္တဲ့ အဖက္အတြယ္ေတြ နည္းနည္း ေလွ်ာ့သြားသည္၊ ၾကည့္ရတာ တခ်ီၿပီးသြားၿပီ ထင္တယ္ လို႕ ထူးသာက ေတြးရင္း ဒူးေထာက္ ထိုင္လိုက္ၿပီး မွ ေဒၚေစာျမပြင့္ ေပါင္ႀကီး ႏွစ္လံုးကို လက္ႏွစ္ဘက္နဲ႕ မ၊ သူ႕ ပုခံုးေပၚတင္ၿပီး အားရ ပါးရ ေဆာင့္ေနမိပါေတာ့တယ္၊
..ဖုတ္..ဖတ္…ဖုတ္..ဖတ္..
..အင့္…အင္…ဟင့္…ဟင္း….အိ…အား…
ဒီတခါေတာ့ ေဒၚေစာျမပြင့္လည္း အသံ မထိန္းေတာ့ပဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ကို ေအာ္ဟစ္ေနပါေတာ့တယ္၊ ထူးသာလည္း အရမ္းကို အရွိန္တက္လာလို႕ အခ်က္၂၀ေလာက္ ျပင္းျပင္း ေဆာင့္ၿပီး တာနဲ႕ သုပ္ေရေတြ တဖုတ္ဖုတ္ နဲ႕ ေဒၚေစာျမပြင့္ ေစာက္ေခါင္းထဲ ပန္းထုတ္ပစ္လိုက္ရပါေတာ့တယ္။
Report to moderator Logged
ရံႈးရင္ မေျပးရဘူး…
နာရင္ မငိုရဘူး…
ငိုတဲ့ ကေလးကို ဘယ္သူမွ မႀကိဳက္ဘူး…
အခုေတာ့ မိုးေတြထစ္ခ်ံဳး လွ်တ္စီးေတြ လက္ေနေပမဲ့ ေဒၚေစာျမပြင့္ တေယာက္ မေၾကာက္ရွာေတာ့ ထူးသာ ရင္ဘတ္ေပၚမွာ ေခါင္းေလး အုန္းၿပီး ထူးသာေၾကာျပင္ႀကီးကို သိုင္းဖက္ အိပ္ေမာက်ေနေတာ့သည္၊ သူႏူတ္ ခမ္းေပၚမွာေတာ့ အျပံဳးေလးတပြင့္၊ ထူးသာ တေယာက္လည္း ယံုေထာင္ေၾကာင္မိ ဆိုသလို၊ သန္းအိႏြယ္ ခ်ိန္ၿပီး ေဒၚေစာျမပြင့္ကို ရခဲ့လိုက္ ေပမဲ့၊ ေၾကာင္ႀကီးက အားရပါးရႀကီး မို႕ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အလြန္သေဘာ က်ေနခဲ့ရသည္၊ သူ႕ရင္ခြင္ထဲက ေဒၚေစာျမပြင့္၏ ကိုယ္လံုးထြားထြား ႀကီးကို အားရ ပါးရ ဖက္ထားရင္း မနက္ျဖန္ ေတာင္ ေက်ာင္းမသြားပဲ အိမ္မွာ တေနကုန္ လိုး ၾကရရင္ ေကာင္းမွာပဲ လို႕ ေတြးေနမိသည္။
ထူးသာ တေရးႏိူးလာေတာ့ အာရံုဦး၊ ၾကက္တြန္သံ ေတာ့ၾကားေနရၿပီ၊ အျပင္မွာေတာ့ ေမွာင္ေသးသည္၊ ဆီးအရမ္းသြားခ်င္ ေနလို႕ သူ႕ကို ဖက္ထားေသာ ေဒၚေစာျမပြင့္ လက္ကေလးကို အသာမ ကာကုတင္ေပၚ က ဆင္းလိုက္သည္၊…အင္..ေမာင္ထူးသာ..ဘယ္သြားမလို႕လဲ……ဆီးသြားခ်င္လို႕ ေဒၚေလး….…ေအး ..ငါလည္းသြားခ်င္တယ္..
ေဒၚေစာျမပြင့္လည္း ထူးလဲထလာၿပီး ေျပေလွ်ာ့ေနေသာ ထမိန္ကို ေကာက္ဝတ္လိုက္ကာ ထူးသာ၏လက္ကို ဆြဲ၍ ေလွ်ာက္လာခဲ့ေလသည္၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ အိမ္သာထဲ ဝင္သြားေတာ့၊ ထူးသာလည္း ေစာင့္မေနေတာ့ ေနာက္ေဘးတံခါး အသာဖြင့္ကာ တံစက္ျမိတ္ေအာက္ထြက္ၿပီး တဖြဲဖြဲ ရြာေနေသးေသာ မိုးေတြထဲ သူ႕ ေသးကိုေရာေပါက္ခ်လိုက္သည္၊ ေနာက္ေတာ့ တံစက္ျမိတ္မွာခ်ိတ္ဆြဲ ၿပီး၊ အေနာက္က စဥ့္အိုးႀကီးထဲ သြယ္ထားေသာ ဝါးဘိုးဝါး တျခမ္းခြဲ ေရတံေလွ်ာက္ မွ ေရ ေတြကို အနားရွိ ပလတ္စတစ္ခြက္ႏွင့္ခံယူ လိုက္ၿပီး ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ကာ သူ႕ေကာင္ႀကီးကို ေဆးေၾကာလိုက္သည္၊ ဒီအခ်ိန္ က သူတို႕ အိပ္ယာထေလ့ရွိ သည့္ အခ်ိန္မဟုတ္ေသးေတာ့ အိပ္ယာထဲ ျပန္ဝင္ရအုန္းမည္၊ အိပ္ယာ ဆိုမွ သူခါတိုင္းအိပ္ေနက် အိမ္ေရွ႕ခန္းမွာ ညက ျခင္ေထာင္ေတာင္ မေထာင္မိ၊ အခု လည္း ေဒၚေစာျမပြင့္ ကုတင္ေပၚသြားအိပ္ရအုန္းမွာ ပါလားဟူ ေသာအသိက၊ ေစာေစာက မိုးေရ ေအးေအး နဲ႕ ေဆးခဲ့လို႕ေအးေနသည့္ သူ႕ဖြားဘက္ေတာ္ကို ေသြး ေႏြးလာ ေစသည္၊ မိုး ကလည္း ခုထိ တဖြဲဖြဲ၊ ရာသီဥတုက ေတာ့ ကစားသမားေတြ အႀကိဳက္ ေပါ့၊ ဟု ေျပာေလ့ရွိေသာ ေရဒီယို မွ ေဘာလံုးပြဲ ေၾကျငာသူ ေျပာတာကို သြားသတိရမိ ၿပီး တေယာက္ထဲ ျပံဳးလိုက္မိ၏၊
သူ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ေဒၚေစာျမပြင့္ တေယာက္ ေစာင္ေခါင္းၿမီးၿခံဳအိပ္ေနတာကို အာရံုဦး အလင္းေရာင္ျပျပ ေလးမွာ ေတြ႕ရ၏၊ ထူးသာက ကုတင္ေပၚတက္ၿပီး ေဒၚေစာျမပြင့္ျခံဳ ထားေသာ ေစာင္ထဲ တိုးေခြ႕ ဝင္လိုက္ရာ၊
…ဟဲ ေကာင္ေလး..ဒါက ဘာလာလုပ္တာလဲ၊ ကိုယ့္အိပ္ယာကိုယ္သြားမအိပ္ဘူးလား..ခစ္ခစ္..
ေဒၚေစာျမပြင့္ရဲ႕ ရီက်ဲက်ဲ ႏွင့္ ေျပာလိုက္သည့္ အသံအေနအထားရ၊ သူလည္း ကစားပြဲ အတြက္ ရယ္ဒီ ျဖစ္ေနၿပီ ဆိုတာ သိလိုက္ရေတာ့ ထူးသာက ခပ္သြက္သြက္ပဲ အေနာက္က လွမ္းဖက္ၿပီး ေဒၚေစာျမပြင့္ ရဲ႕ ႏိူ႕ႀကီးေတြကို လွမ္းဆုပ္ကိုင္လိုက္ပါတယ္၊
…ဟင့္အင္း…ဒီမွာက ပိုေႏြး တယ္ေလ..ဒီေလာက္မိုးေကာင္းေနတာ၊ ေဒၚေလး ေၾကာက္ေနမွာစိုးလို႕ေလ..
တခ်ိန္ထဲ မွာပဲ ေထာင္မတ္လာၿပီ ျဖစ္တဲ့ ထူးသာရဲ႕ ေျမြႀကီးက ေဒၚေစာျမပြင့္ ဖင္လံုးႀကီး ႏွစ္လံုးၾကား အေျမွာင္း လိုက္ကပ္ၿပီး တိုးဝင္ေနပါတယ္၊ ေဒၚေစာျမပြင့္က ေကြးေကြးေလး အိပ္ေနတာဆိုေတာ့ ထူးသာက အေနာက္ဘက္ကေန ပုဇြန္ထုတ္ေကြးေလး ဝင္ကပ္ပြတ္ေနတာေပါ့၊
..အမေလး ..ေတာ္ပါ..က်ားေၾကာက္လို႕ ရွင္ႀကီး ကိုးမိပါတယ္…
အဲ လို ေျပာရင္း ဆိုရင္း တြန္းရင္းထိုးရင္းနဲ႕ လက္သြက္လွတဲ့ထူးသာေၾကာင့္ ေဒၚေစာျမပြင့္ရဲ႕ ထမိန္က ခါးေပၚလိပ္တင္ရင္ ျဖစ္ၿပီး ထူးသာပုဆိုးကလည္း ကုတင္ေအာက္ပံုက်ေနပါၿပီ၊ ထူးသာရဲ႕ ေႏြးေထြး ေတာင့္တင္း ေနၿပီ ျဖစ္တဲ့ ဖြားဘက္ေတာ္ကေတာ့ ေဒၚေစာျမပြင့္ရဲ႕ ဖင္ႀကီးႏွစ္လံုးၾကား၊ ေပါင္ခြဆံုကေန တိုးဝင္ၿပီး ေဒၚေစာျမပြင့္ ရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ ႏူတ္ခမ္းေပၚ မွာ လႊတိုက္သလို ပြတ္ေနပါၿပီ၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ အဖုတ္ထဲက စိမ့္က်လာတဲ့ အရည္ စိုစိုစြတ္စြတ္ ကို သူ႕ ေကာင္ႀကီး မွာ လာစိုေတာ့ အခ်ိန္က် ၿပီ ဆိုတာ ထူးသာလည္း သိလိုက္ပါတယ္၊ သူ႕ကိုယ္ကို အသာေလး ႏွိမ့္ခ်ၿပီး ေထာင္တက္ လာတဲ့ သူ႕ ညီေတာ္ေမာင္ေခါင္းကို ေဒၚေစာျမပြင့္ရဲ႕ ႏူတ္ခမ္းလႊာ ႏွစ္ခုၾကားမွာေတ့ လိုက္ၿပီး ဖင္ကို ေကာ့ ကာ ေျဖးေျဖး ခ်င္း ထိုးသြင္းလိုက္ပါတယ္၊ သူ႕ ဒူးႏွစ္လံုးကိုလည္း ေဒၚေစာျမပြင့္ ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားကို အတင္း ထိုးသြင္း လိုက္သည္၊ၿပီးမွ သူ႕ လိင္ေခ်ာင္းႀကီးကို ေဒၚေစာျမပြင့္ ေစာက္ေခါင္းထဲ၊ သူ႕ ဆီးခံုနဲ႕ ေဒၚေစာျမပြင့္ ဖင္ႀကီးေတြ ကို ဖိကပ္သြားသည္အထိ၊ ေကာ့သြင္းလိုက္သည္။
…အား..ရွီး……
ေဒၚေစာျမပြင့္ ကိုယ္လံုးႀကီးတုန္သြားသည္၊ အခု မွပဲ လီးႀကီးရဲ႕ အရသာကို ျပည့္ျပည့္ဝဝ ခံစားရလို႕ထင္တယ္၊ ညတုန္းကေတာ့ ပထမဆံုးအႀကိမ္ မို႕ ရွက္ေနသလား ၊ေသြးပူေနသလား မသိ၊ ၿပီးတာေတာ့ ခံစားလိုက္ရတယ္၊ သို႕ေပမဲ့ ပူပူေႏြးေႏြး လီးေခ်ာင္းႀကီး ေစာက္ေခါင္းနံရံေတြကို အခုလို တရစ္ခ်င္း ထိုးဝင္လာတာကို ေသေသျခာျခာ မခံစားလိုက္ရ၊ အခုေတာ့ ထူးသာ စိမ္ေျပ နေျပ ဆြဲ ေနေျခ ၿပီ၊ သူ႕လက္ေတြကလည္း ေဒၚေစာျမပြင့္ ႏိူ႕ႀကီးေတြကို အားရ ပါးရ ဆုပ္ႏွယ္ရင္း လီးႀကီးကို ေျဖးေျဖးခ်င္းသာ ဇိမ္ခံလွ်က္ အသြင္းအထုတ္လုပ္ေပးေနသည္၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ မေနႏိူင္ေတာ့ သူ႕ဖင္ႀကီးကို ျပန္ျပန္ေကာ့ေပးရင္း ထူးသာကို သြက္သြက္ကေလး လုပ္ေစခ်င္ေၾကာင္း အခ်က္ျပေနသလို ရွိေလသည္၊ ထူးသာလည္း အခုေတာ့ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေလး ေဆာင့္ခ်င္လာၿပီမို႕ သူ႕လီးႀကီးကို ေဒၚေစာျမပြင့္ အဖုတ္ထဲ အဆံုးထိ ဖိကပ္သြင္း ထားလိုက္ရင္း ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္သည္၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ ခါးကိုလည္း ဆုပ္ကိုင္ ၿပီး ဆြဲမ လိုက္တာမို႕၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ ခမ်ာ ဖင္ဘူးေတာင္းေထာင္ရက္ကေလး ျဖစ္သြားသည္၊ အဲဒီအခါမွာေတာ့ ထူးသာ ေဒၚေစာျမပြင့္ ေပါင္းရင္းကို ကိုင္ဆြဲကာ ေကာင္းေကာင္းေဆာင့္ေလေတာ့သည္၊ ညက လုပ္ထားတဲ့အရွိန္ေၾကာင့္ ထူးသာ မွာ ေတာ္ေတာ္နဲ႕ မၿပီး၊ ဆက္တိုက္ေဆာင့္လိုက္၊ တခ်က္ခ်င္း ေဆာင့္လိုက္ျဖင့္ အရွိန္အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္းကာ ေဆာ့ကစားေနသည္၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ကေတာ့ တခါမွ မခံစားရဘူးတဲ့ အရ သာေတြေၾကာင့္ တအင္းအင္း တအားအား နဲ႕ ခံလို႕ေကာင္းေနသည္၊ အရသာ အထြတ္အထိတ္ကိုလည္း ၂ခါေလာက္ေရာက္သြားသည္၊ ေနာက္ဆံုး ထူးသာ ၿပီးသြားေတာ့ ေဒၚေစာျမပြင့္ တေယာက္ သူ႕ေစာက္ေခါင္းထဲကို ခပ္ေႏြးေႏြး အရည္ေတြ ထုတ္ထုတ္ ပန္းဝင္လာတာကို ခံစား သိလိုက္ရေလသည္၊ အား…ေကာင္းလိုက္တာ၊ ဒီေလာက္ေကာင္းမွန္း သိရင္ ေစာေစာစီးစီးက ေယာက္က်ားယူလိုက္ပါတယ္၊ လို႕ေတာင္ ေတြးမိေလေတာ့သည္။
အဲဒီေန႕ မနက္က ေဒၚေစာျမပြင့္ ေက်ာင္းမသြားျဖစ္ေတာ့၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ ေနမေကာင္း ဟု ထူးသာကိုယ္တိုင္စက္ဘီး ျဖင့္ ေဒၚေစာျမပြင့္ ေက်ာင္းသို႕ သြားကာ ဆရာမ ေတြကို ေျပာေပးခဲ့ရသည္၊
ေနာက္ေတာ့ ေစ်းက မုန္တီေတြ စားစရာေတြ တခါထဲ ဝင္ဝယ္လာခဲ့ရသည္၊ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေဒၚေစာျမပြင့္ အိပ္ယာထဲ မွာေကြးတုန္း၊ ကိုယ္ေတြလက္ေတြလည္း နာ၊ အဖုတ္လည္း က်ိန္းေန ၿပီ ဟု ဆိုသည္၊ တေရးႏိူးၿပီးမွ ထူးသာ ႏွစ္ခါတြယ္လိုက္လို႕ျဖစ္သည္၊
ထူးသာက လည္း အခု မွ ၂၀ ျပည့္ခါနီး အရြယ္၊ ေသြးဆူတုန္း၊ ဟိုမုန္းၾကြတုန္းအရြယ္၊ အရင္က လည္း စားဘူးခဲ့သူမို႕ ငတ္ျပတ္ေန ေတာ့ ႏြားသိုး ႀကိဳးျပန္ ၾကမ္းလိုက္တာလည္း ပါသည္၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ကလည္း အခုမွ အသက္ ၃၀ ေက်ာ္ရံုေလး၊ အမ်ိဳးသမီးမ်ားမွာ ကာမဆႏၵ ခံစားမႈ အထြတ္အထိတ္ ေရာက္တာ အသက္ ၃၅ ႏွစ္ ေလာက္ဟု သုေတသန စာအုပ္ေတြ မွာေရးၾကသည္၊ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ တအိမ္ထဲ အတူ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ဆိုေတာ့၊ လင္မယား ဟန္းနီးမြန္းထြက္တာထက္ ဆိုးသည္ ေခၚရမည္၊ ေက်ာင္းသြားရမည့္ ရက္ေတြ မွာ မခြဲခ်င္ပဲ ခြဲၾကရၿပီး၊ စေန၊တနဂၤေႏြ လိုေန႕ေတြမွာ ဘယ္မွ မထြက္ၾက ေတာ့၊ အိမ္ထဲ မွာေအာင္းၿပီး ခ်စ္ဗ်ဴဟာခင္း ၾကသည္၊ လနဲ႕ခ်ီၾကာလာေတာ့ နည္းနည္း ရိုးလာသျဖင့္၊ ထူးသာ က ဗီဒီယိုေတြ စာအုပ္ေတြ ထဲ မွာပါသည့္၊ ပံုေတြ နည္းလမ္း ေတြ စမ္းၾကည့္သည္၊ ေဒၚေစာျမပြင့္ ကလည္း အလိုလိုက္သည္၊ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ မလုပ္ဖူးတာ မရွိေတာ့ ဟု ပင္ ေျပာလို႕ ရေပမည္။
အဲဒါေၾကာင့္ ထူးသာ ဘြဲ႕ရ သည္အထိ ရီးစားေတာင္ မရွိခဲ့၊ ထူးသာ ဘြဲ႕ရၿပီး ကိုယ့္ျမိဳ႕ကိုယ္ျပန္၊ ရိုးရိုးဘြဲ႕ နဲ႕ ဆိုေတာ့ အလုပ္အကိုင္ကလည္း ရွာလို႕ မလြယ္၊ ေနာက္ေတာ့ ေက်ာင္းဆရာ ေတြ အမ်ားႀကီးေခၚတာနဲ႕ ႀကံဳၿပီး သူ႕ ေမြးစား အေဖအေမတို႕ ျမိဳ႕မွာပင္ အလုပ္ျပန္ရခဲ့ေလသည္။ ေနာက္ေတာ့ ေက်ာင္းက လုပ္ေဖၚကိုင္ ဘက္၊ ေက်ာင္းဆရာမ ေစာေစာဦး ႏွင့္ ခ်စ္ကၽြမ္းဝင္ကာ အိမ္ေထာင္ျပဳလိုက္ ေလေတာ့သည္၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ထူးသာ အသက္က ၂၅ ႏွစ္သာရွိေသးသည္။
….ကဲ ဆရာ ေရ၊ ျပန္သြားအိပ္လိုက္အုန္းမယ္ ၊မိုးလင္းဖို႕ အေတာ္လိုေသးတယ္..
စံလွေအာင္ ရဲ႕ အသံၾကားလိုက္မွ ထူးသာ တေယာက္ ပတ္ဝန္းက်င္ကို သတိျပန္ရလာသည္၊
..ေအးေအး ..ငါလည္း ျပန္ႏွပ္လိုက္ အုန္းမယ္ကြာ….
အင္း အဲဒီအခ်ိန္က ငါလည္း စံလွေအာင္လိုပဲ အခ်ိန္ရသ၍ ဘယ္လို လုပ္ရမလဲ စဥ္းစားေနတာပဲေလ၊ အခ်ိန္ေတြ ဘယ္လိုကုန္သြားမွန္းေတာင္ မသိလိုက္ရဘူး၊ အခုေတာ့ ေဒၚေလးလည္း အသက္ႀကီးမွ အိမ္ေထာင္ျပဳ လိုက္ၿပီး ခေလး တေယာက္ရ ၿပီး ခေလးေတာင္ ေကာလိပ္ေရာက္ေနၿပီ လို႕ ၾကားရတယ္၊ အင္းေလာက ႀကီးမွာ တခ်ိန္ထဲ မွာ သို႕မဟုတ္ အခ်ိန္ မတူပဲ နဲ႕ အျဖစ္အပ်က္ တူေတြ ျဖစ္ေနၾကမွာပါလား လို႕ ထူးသာ ေတြးလိုက္မိသည္၊ လက္ေခ်ာင္းနားထိပူလာ ၿပီ ျဖစ္တဲ့ ေဆးျပင္းလိပ္တိုကို အျပင္ဘက္ ေရစိုေနတဲ့ ရြံ႕ဗြက္ေတြထဲ လွမ္းပစ္လိုက္ရင္း ၾကမ္းျပင္ေပၚ ျပန္လွဲ ကာ ျပန္အိပ္ေပ်ာ္ သြားပါေတာ့သည္။
Report to moderator Logged
ရံႈးရင္ မေျပးရဘူး…
နာရင္ မငိုရဘူး…
ငိုတဲ့ ကေလးကို ဘယ္သူမွ မႀကိဳက္ဘူး…
ထူးသာ အခု ေရာက္ေနတဲ့ ရြာရဲ႕ တရြာလံုး သံုးေနတဲ့ ေရခ်ိဳကန္ က ထူးသာရဲ႕ ေက်ာင္းနဲ႕ ကပ္ရက္၊ အခု ေႏြရာသီ မွာ ကန္ေရက ဒူးသာသာ ေလာက္ပဲ ရွိေတာ့ကာ ေနကလည္း ျခစ္ျခစ္ေတာက္ ပူေတာ့ ၊ ထူးသာက စိတ္ပူစျပဳလာသည္၊ ဥကၠဌ ကို တိုင္ပင္ၾကည့္သည္၊ ေရ ခန္းသြားရင္ ဘာနဲ႕ သံုးၾကမလဲ၊ ဥကၠဌက ေစာင့္ၾကည့္ဖို႕ ေျပာသည္၊ မၾကာခင္ သၾကၤန္က် မွာပဲ၊ သႀကၤန္ နဲ႕ အတူ မိုးလည္း ပါလာမွာ၊ သူေမြးကထဲက ေရျပႆနာ က အဲလိုပဲ ၊ ျဖစ္ေလ့ရွိသည္တဲ့၊ ထူးသာက လည္း စဥ္းစားေတာ့ စဥ္းစား မိပါသည္၊ သူက အခု မွ ေရာက္တာ၊ ဒီရြာမွာ လူေတြ ေနလာတာပဲ ႏွစ္ေပါင္း မနည္းေတာ့ၿပီ၊ ဒီေရကန္က သူတို႕ ရြာသံုးသည့္ ပမာဏႏွင့္ အဆင္ေျပလာေအာင္ ခ်ဲ႕ခ်ဲ႕ လာခဲ့မွာပါပဲ၊ ဒါေပမဲ့ အခု ေတာ့ ကန္ေရက ေရညိွေတြႏွင့္ အေရာင္က စိမ္းေနၿပီ၊ ပထမ ေတာ့ ထူးသာက ေသာက္ရမွာ လန္႕လို႕ ေရကို ဆူေအာင္တည္ၿပီးမွ ေသာက္သည္၊ ေနာက္ေတာ့လည္း ပ်င္းလာတာနဲ႕ ဒီအတိုင္း ေသာက္ေတာ့သည္၊ မထူးပါဘူး၊ ဒီရြာက လူေတြလည္း ေသာက္ ေနၾကတာပဲ၊ေလ၊ ေတြးသည္။
အဲလိုႏွင့္ သၾကၤန္က်လာသည္၊ ထူးသာ တေယာက္ ေက်ာင္းပိတ္ၿပီးကထဲက အားေနေသာ္လည္း ဘယ္မွ ကို မသြားခ်င္သျဖင့္ ရြာထဲ မွာ ပဲ ေနလိုက္၊ ငါးမွ်ားထြက္လိုက္ လုပ္ေနသည္၊ ရြာထဲက ေကာင္ေလး ေကာင္မေလး ေတြကလည္း ေသာက္ေရကန္ မွာ ေရ ဒီေလာက္ဖင္ကပ္ေနတာေတာင္ အဲဒီေရေတြနဲ႕ ေရပက္ကစားေနၾကေသးသည္၊ သူတို႕ က ေရပက္တာေတာင္ မဟုတ္ ညေနပိုင္းက်ရင္ တခါတေလ အဲဒီကန္ေဘာင္ေဘး မွာ ရႊံ႕ေတြနဲ႕ ေကာက္ၿပီး တေယာက္ကို တေယာက္လူးေသးသည္၊ ေနာက္ဆံုး ကစားပြဲ ၿပီးသြားမွ ကိုယ္ေပၚကပ္ေန၊လူးေနေသာ ရႊံ႕ေတြကို ေရေလာင္းခ်ိဳးေဆး ၿပီး အိမ္ျပန္ၾကသည္၊
သူတို႕ သၾကၤန္ေရေဆာ့ ေနတာ ေတြ႕ရေတာ့ ထူးသာ တေယာက္ သူ႕ပထမ မိန္းမ ေစာေစာဦး ႏွင့္ ေတြ႕ရပံုကို ျပန္သတိရ မိေလသည္၊
ေစာေစာဦး ကို သူ အရင္က သတိမထားမိ၊ တျမိဳ႕ထည္းသားျခင္း ေပမဲ့၊ ျမင္လည္း မျမင္ဘူးေပ၊ စေတြ႕ ပံုက ဒီလို၊ ၊သၾကၤန္တြင္း ထူးသာ သူငယ္ခ်င္း ေတြနဲ႕ ေလွ်ာက္လည္ရင္း ထူးသာ သူငယ္ခ်င္း တို႕ ရပ္ကြက္ ထိပ္က သၾကၤန္မ႑ပ္ နားေရာက္လာ ၾကသည္၊ ထူးသာ တို႕ တသိုက္လည္း နည္းနည္း မူးေနၾကၿပီ၊ တကယ္ေတာ့ ထူးသာ တို႕ ျမိဳ႕မွာ သၾကၤန္ တြင္း အရက္မေရာင္းရေပ၊ သူတို႕ ခြက္ပုန္းၾကိတ္လာၾကျခင္း ျဖစ္သည္၊ က်န္တဲ့ လမ္းေပၚမွာ သၾကၤန္လည္ ေနၾကတဲ့ ေကာင္ေတြလည္း သူ တို႕လိုပင္ အကုန္လုံုးလိုလို မူးေနၾကသည္သာ၊ ထူးသာ တို႕ အုပ္စု ထဲ မွာ ထူးသာ သူငယ္ခ်င္းညီလွဇံ လည္းပါသည္၊ ညီလွဇံက လူပ်ိဳ မဟုတ္ မိန္းမ ႏွင့္ ခေလး အေဖ၊ ညီလွဇံက ထူးသာ ထက္ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ေတာ့ ႀကီးသည္၊ သို႕ေပမဲ့ ခတ္ထံုထံု၊ ဆယ္တန္း ကို ဘီနဲ႕ ေအာင္ၿပီး ဆက္မေျဖေတာ့၊ အသက္ ၂၀ ေလာက္မွာ ပင္ မိန္းမ ရ ၿပီး မိန္းမအေဖ ၏ စီးပြားေရး မွာ ဝင္လုပ္ေနသည္၊ ဝင္လုပ္ေနသည္ဆိုေပမဲ့ ဘာမွ ဦးစီးတာ မဟုတ္ ေယာကၡမ ခိုင္းတာ လုပ္၊ ေပးသေလာက္ယူသည့္ အဆင့္ျဖစ္သည္။ ေယာကၡမ ေသၿပီး ရင္ေတာ့ အေမြရ လိမ့္မည္ ဟု ယူဆကာ ေအးေဆး ပင္၊ လူပ်ိဳ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ မူးယစ္ေပ်ာ္ပါးေလ့ရွိသည္၊ ခေလးေတာင္ ၈ႏွစ္ ကိုးႏွစ္ သမီး ေလး ျဖစ္ေနၿပီ၊ အခုလည္း သူတို႕ အဖြဲ႕ နဲ႕ လည္ပတ္ၿပီး သူတို႕ ရပ္ကြက္နားက မ႑ပ္ကို ေရာက္လာ ေတာ့ သူ႕ ရပ္ကြက္ သၾကၤန္မ႑ပ္ ဆိုေတာ့ အစြမ္းျပခ်င္သည္၊ ထူးသာကို ဘယ္မိန္းခေလး ႏွင့္ ပက္ခ်င္သလဲ ဟု ေမးလာသည္၊
အဲဒီမွာ ထူးသာ တို႕ ရိုးရာ သၾကၤန္ကို နည္းနည္း ရွင္းျပခ်င္ေသးသည္၊ ထူးသာတို႕ ျမိဳ႕ေလး မွာ မီးသတ္ပိုက္လည္း မရွိ၊ ေရ ကလည္း အဲေလာက္ မေပါသည့္ အတြက္ ေရပိုက္ေတြနဲ႕ ထိုးတာ ပက္တာ မရွိ၊ ရိုးရာမ႑ပ္ ေတြမွာ ေလာင္းေလွႀကီးထဲ ကို ေရခတ္ကာ ျဖည့္ထားသည္၊ ပက္ခ်င္သည့္ လူေတြက တန္းစီရသည္၊ မ႑ပ္က လွပ်ိဳျဖဴ ေတြက ခံုေတြ မွာ တန္းစီထိုင္ၿပီး တလွည့္စီထ ၾကသည္၊ လွပ်ိဳျဖဴ ဆယ္ေယာက္ရွိလွ်င္ ဧည့္သည္ ဆယ္ေယာက္စီ ဝင္ၾကရသည္၊ ေလာင္းေလွႀကီး တဖက္တခ်က္မွာ ရပ္ရင္း ေလွထဲ မွ ေရကို ကိုယ့္မွာ ရွိသည့္ ခြက္ႏွင့္ခတ္ကာ ပက္ၾကရသည္၊ ပက္ရာတြင္လည္း ကိုယ့္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ မွ လူကို သာ ပက္ရသည္၊ ဆိုေတာ့ မဲေပါက္သလိုေပါ့၊ ကိုကာလသား ေတြက သူတို႕ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ မွာ ကိုယ္ပက္ခ်င္သည့္ မိန္းခေလး က်ေအာင္ ဆုေတာင္းရသည္။
ထူးသာက မ႑ပ္ထဲ မွာ ထိုင္ေနၾကေသာ မိန္းခေလး ေတြ အမ်ားထဲ မွ ဆံပင္တိုတို ႏွင့္ ေခတ္ဆန္ဆန္ ေကာင္မေလး တေယာက္ကို သေဘာက် သြားသည္၊ အဝတ္အစားေတြကေတာ့ အားလံုးက ဆင္တူ အေရာင္တူ ခ်ဴပ္ဝတ္ထားၾကတာ ဆိုေတာ့၊ အကုန္လံုးက အဝါေရာင္ ဝမ္းဆက္ ႏွင့္ လည္ပင္းမွာလည္း ပန္းကုံး ေတြႏွင့္ ေရစိုခံ မိတ္ကပ္ေတြ နဲ႕ ေပါ့၊
..ေဟ့ ထူးသာ မင္းက လူပ်ိဳ၊ မင္းၾကိဳက္တဲ့ ေကာင္မေလး လက္ညိဳးထိုးျပ ငါ မင္းနဲ႕ ေရေလာင္းရေအာင္ ငါဖန္ေပးမယ္၊ ငါတို႕ ရပ္ကြက္ ငါပိုင္တယ္..
ထူးသာကလည္း ရသည္ရွိမရသည္ရွိ အရံႈး မရွိဟု တြက္ကာ သူမ်က္ေစ့ေတြ႕ေနေသာ ေကာင္မေခ်ာေလး ကို လက္ညိဳး ထိုးျပလိုက္သည္၊
..ေဟး ညီလွဇံ..ဟို ေဒါင့္ဆံုးက ထိုင္ေနတဲ့ ဆံပင္တိုတုိနဲ႕ ေကာင္မေလး နဲ႕ ေလာင္းခ်င္တယ္ကြာ..
…ဘယ္ဟာလဲ..မွန္း..ေရွ႕ဆံုးအစြန္ကလား…
…ေအး အဲဒါေလး ပဲေလ၊ ႏူတ္ခမ္းထူထူ ႀကီး စူေနတာေလ၊ ခ်စ္စရာေလး..
…လခီြး မွ ပဲ ေသာက္တလြဲပဲ၊ အဲဒါ ငါ့ညီမ ကြ၊ အဟီး…
…ေဟ ဟုတ္လား ငါ အေစာက မသိရပါလား ေယက္ဖႀကီး ငါသူနဲ႕ ေလာင္းခ်င္တယ္ကြာ..
ထူးသာလည္း မူးေတာ့ ရစ္သည္၊ ညီလွဇံလည္း ေျပာလက္စ နဲ႕ အခု မွ မရဘူး ဆိုရင္ ဖီးေအာက္တယ္ ဟု ယူဆ ၿပီး မ႑ပ္ထိန္း မိန္းမ ႀကီးနားကပ္ ၿပီး လက္ညိဳးတထိုးထိုးႏွင့္ ေျပာေနေလသည္၊ ေနာက္ေတာ့ မိန္းမႀကီးက ထူးသာ ဘက္လွမ္းၾကည့္ရင္း ေခါင္းျငိမ့္ျပ လိုက္သည္ကို ေတြ႕ရေလသည္၊ မၾကာခင္ပင္ ညီလွဇံ ျပန္ေရာက္လာၿပီး၊
..ကဲ ေနာက္တသုပ္ဝင္ရင္ မင္း ဝင္သြား ေလွထိပ္ အစြန္ဆံုးမွာ ေန..ငါ့ညီမ လာလိမ့္မယ္..ေခြးမသား..
..အဟီး ေက်းဇူးပါပဲ ..ေယာက္ဖႀကီးရာ၊ ဒါနဲ႕ သူ႕နာမည္က ဘယ္သူတဲ့တုန္း..
…မင္းဘာသာ ေမးၾကည့္ကြာ..မင္း အစြမ္းဘယ္ေလာက္ရွိလဲ သိရတာေပါ့၊ ဟဲဟဲ..
အဲလိုနဲ႕ ထူးသာ အလွည့္ေရာက္ေတာ့ သူနဲ႕ ညီလွဇံညီမ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေလွရဲ႕ တဖက္တခ်က္မွာ ရပ္ေနၾက ရသည္၊ မ႑ပ္က စ ဖို႕ ဝီစီ မႈတ္လိုက္တာနဲ႕ ေကာင္မေလး က သြက္သြက္လက္လက္ သူ႕လက္ထဲက ခြက္ျဖင့္ သူ႕ကို ၿပီတီတီၾကည့္ေနသည့္ ထူးသာ မ်က္ခြက္ကို ျဖတ္ပက္လိုက္သည္၊
ထူးသာ အလစ္ခံလိုက္ရေတာ့ ႏွာေခါင္းထဲ ဝင္ၿပီး မြန္တက္သြား၏၊ ထူးသာ မ်က္လံုးျပန္မဖြင့္ႏိူင္ ခင္မွာပင္ေကာင္မေလး ၏ ေရေတြက ထူးသာ မ်က္ႏွာေပၚ ဆက္တိုက္ တိုက္စစ္ဆင္လာ၏၊ ထူးလာ ႏွာေခါင္း မြန္သြားတာ သက္သာေအာင္ နည္းနည္း ေဆာင့္ၿပီးမွ မ်က္လံုးကို လက္ဝါးတဘက္ျဖင့္ကာ ကာသူ႕လက္ထဲ မွ ေရခြက္ျဖင့္ ေကာင္မေလး ပုခံုးေပၚကို ေလာင္းခ်လိုက္သည္၊ ေကာင္မေလး က နည္းနည္း သနား သြားဟန္ တူသည္၊ ထူးသာ မ်က္ႏွာကို ျဖတ္ပက္ေနတာ၊ အရွိန္နည္းနည္း ေလွ်ာ့လိုက္ၿပီး တခ်က္ခ်င္းပဲ ပက္ေတာ့သည္၊ ထူးသာကေတာ့ မ်က္နာကို မပက္၊ ေကာင္မေလး ၏ လည္တိုင္ေက်ာ့ေက်ာ့ ေလး ေဘး၊ ပုခံုးေပၚမွာ သူ႕ခြက္ကို ကပ္ၿပီး ေလာင္းေလာင္းခ်ေပးသည္၊ ေလာင္းေနရင္းက စကားကို ရေအာင္ေျပာၾကည့္သည္၊
…နာမည္ ဘယ္လိုေခၚလည္း ဟင္..
..မသိဘူး၊..သိခ်င္ရင္ ကိုယ့္ဘာသာ စံုစမ္း…
…အရမ္းလွတာပဲ..ဘာလို႕ အရင္က ကိုယ္မေတြ႕ ဖူးရတာလဲ မသိဘူးေနာ္..
…ေအာင္မယ္ မိန္းခေလးတိုင္းကို လိုက္ၾကည့္ေန လို႕လား ေတြ႕ဖူးရေအာင္..
..မဟုတ္ပါဘူး ညီလွဇံ ညီမ ဆိုလို႕ပါ..သူက ညီမေခ်ာကို ဖြက္ထားတာကိုး..
..တို႕က မေခ်ာပါဘူး..ညီလွဇံ သူငယ္ခ်င္းဆိုရင္ အမူးသမားပဲ ေနမွာေပါ့..
..ကို က သိပ္မေသာက္ပါဘူး၊ အခု လို ပြဲ ေတာ္မို႕ပါ…
..ေတာ္ၿပီ စကားမမ်ားနဲ႕..ေရပက္မွာပက္…
..စကားေျပာ ေနရ တာ ေရပက္တာထက္ ပိုေကာင္းသလား လို႕ ပါ..
..ကဲ အဲေလာက္ေတာင္ စကားေျပာခ်င္အုန္း…
ေျပာရင္း ဆိုရင္း ေကာင္မေလးက ထူးသာ မ်က္ႏွာေပၚ ေရပက္သည့္ အရွိန္ကို ျပန္ျမွင့္လာ သျဖင့္ ထူးသာခမ်ာ စကား မေျပာႏိူင္ရွာေတာ့ သူ႕ပါးစပ္ဟ တာနဲ႕ ေရေတြ ဝင္ကုန္သည္၊ ႏွာလည္း မြန္နဲ႕ ဒုကၡေရာက္ေနရသည္၊ ထိုအခ်ိန္မွာပင္ သူတို႕ အခ်ိန္ကုန္သြားၿပီဟု ဝီစီသံ ထြက္လာသျဖင့္ ရပ္လိုက္ၾကရသည္၊ ေကာင္မေလး ေတြလည္း ကိုယ့္ေနရာ ကိုယ္ ျပန္သြားထိုင္ၾကသလို၊ ထူးသာလည္း မ႑ပ္ အျပင္ထြက္ခဲ့ရပါေတာ့သည္၊
အဲဒါ သူနဲ႕ ေစာေစာဦး ပထမဆံုး ေတြ႕ ဆံုခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေလး ေပါ့၊ ေနာက္ပိုင္း ညီလွဇံ ကို အတင္းကပ္ၿပီး ေစာေစာဦး ႏွင့္ မိိတ္ဆက္ခိုင္း၊ ၿပီး ေတာ့ သူ႕ အကို ကလည္း သေဘာတူ ေတာ့ ဆက္ဆံေရး အဆင္ေျပလာၾကရၿပီး သမီးရီးစား ျဖစ္လာခဲ့ၾကရသည္၊
ေစာေစာဦးမွာ တျခားျမိဳ႕ မွာ ေကာလိပ္သြားတက္ေနသျဖင့္ ထူးသာ သူ႕ျမိဳ႕ျပန္ေရာက္ေတာ့ မေတြ႕ရျခင္း ျဖစ္ေလသည္၊ အခု မွ ေက်ာင္းၿပီးသြားသျဖင့္ သူ႕မိဘေတြ ရွိရာ ျပန္လာေနျခင္း ျဖစ္ေလသည္၊ ထူးသာ မွာ ေစာေစာဦးႏွင့္ သမီးရီးစား ျဖစ္ ၿပီးေနာက္၊ အပရိက သာ လုပ္ခဲ့ရသည္၊ အေျခအေန၊ က မေပး၊ သူငယ္ခ်င္း မ်က္ႏွာကလည္း ရွိေတာ့ သမီးရီးစား ခ်ိန္းေတြ႕ ၿပီး ျပန္လာလွ်င္၊ ထူးသာ တေယာက္ ေဘာေအာင့္ ရသည့္ အျဖစ္ ေတြ မ်ားလာခဲ့ရသည္၊ ေနာက္ ေစာေစာဦး ေက်ာင္းၿပီး လို႕ ထူးသာ တို႕ ေက်ာင္းမွာ ဆရာမ လာျဖစ္သည့္ အခ်ိန္က် မွ ထူးသာ လို႕ မဂၤလာေဆာင္ ျဖစ္ၾကေတာ့သည္၊
ဒီတခါေတာ့ ထူးသာ တေယာက္ တျခားမိန္းမ ေတြလို မယူပဲ လုပ္ခဲ့ရျခင္း မရွိေတာ့ပဲ မဂၤလာဦးည မွပဲေစာေစာဦး ကို ကာမ ဆက္ဆံခြင့္ ရခဲ့ေလေတာ့သည္၊ ထူးသာ ကိုယ္တိုင္က ပဲ ကိုယ္ယူမည့္ မိန္းမ ပဲေလ ဟု တန္ဖိုးထားခဲ့ ၿပီး အတင္းအက်ပ္ မႀကိဳးစားခဲ့တာပဲ ျဖစ္မည္ လို႕ ထင္ရသည္၊ အဲဒါေၾကာင့္ မဂၤလာေဆာင္မည့္ရက္ နီး ေသာအခါတြင္၊ မဂၤလာဦးည အတြက္ ထူးသာ တေယာက္ အေတာ္ကို ရင္ခံု ခဲ့ရေလသည္၊ ရင္မခံုပဲ လည္း ခံႏိူင္ပါ့မလား၊ ေစာေစာဦးက မ်က္ႏွာဝိုင္းဝိုင္း မ်က္လံုးႀကီးႀကီး ႏွင့္ ေတာ္ေတာ္ေခ်ာသည့္ အျပင္၊ အသားရည္က လည္း သူတို႕ ေဒသ မွာ ရွားပါးေသာ ေသာ ျဖဴဝင္းမြတ္ ေနသည့္ အသားအရည္၊ ရင္သား ေတြက သိပ္မႀကီးလွေသာ္လည္း မို႕မို႕ ေမာက္ေမာက္ လံုးက်စ္က်စ္ ကေလး၊ ခါးေသးေသးႏွင့္ ထြားစြံ႕လွေသာ တင္ ႀကီးေတြက အားရ ပါးရႀကီး၊ နဂိုလ္ထဲ က ဆံု မက္ ေသာ ထူးသာ အတြက္ေတာ့ ေထာင္းရခ်ည္ေသးရဲ႕ လို႕ အားခဲ ေနရေသာ ပစ္မွတ္ႀကီး ျဖစ္ေလသည္၊
မဂၤလာေဆာင္ၿပီး ဟန္းနီးမြန္း အတြက္ သူတို႕ ျမိဳ႕ ကေန တနာရီခရီးေလာက္ ေမာင္းရေသာ ကမ္းေျခ က ဘန္ဂလို ဆန္ဆန္ အိမ္ကေလး တလံုးကို တပတ္တိတိ ငွားထားၿပီးၿပီ ျဖစ္သျဖင့္၊ မဂၤလာ အခန္းအနား က်င္းပ ေနခ်ိန္ အတြင္း ထူးသာ တေယာက္ ျမန္ျမန္ၿပီးပါေစေတာ့ ဟု ဆုေတာင္းေနမိေလသည္။
ျပီးပါျပီ...။